نقد راهبردي ساختار سند چشم‌انداز بيست‌ساله توسعه كشور

همانگونه كه در چشم‌انداز بيست ساله 1404 بيان شده است؛ ايران كشوري توسعه يافته با با جايگاه اول اقتصادى، علمى و فناورى در سطح منطقه ليكن با گذشت نيمي از دوره زماني چشم انداز 1404، فرآيند توسعه يافتگي كشور مطابق با برنامه هاي پيش بيني شده محقق نشد و با استناد به رتبه بندي هاي معتبر جهاني جايگاه درخور اقتصادى در سطح منطقه متعلق به ج. ا. ا نگرديده است. با نقد سند چشم انداز و احصاء موانع پيش روي اين سند از طريق تحقيقات كتابخانه اي و استفاده از اسناد و مدارك برنامه هاي توسعه مي‌توان دريافت كه ضعف در هر 4 مرحله نظام سياستگذاري سند چشم انداز توسعه متشكل از تدوين سند چشم انداز (درونداد)، چرخه تصميم گيري (تبديل سند به برنامه هاي اجرايي دستگاه ها)، اجرا (برونداد) و نظارت بر برنامه توسعه (بازخورد) مانع اجراي اين سند گرديده است. في الواقع نواقص و كاستي ها در 4 لايه نظام سياستگذاري توسعه از تحقق اهداف سند چشم انداز 1404 در حوزه عمومي ممانعت به عمل آورده است.