واكاوي كنفرانس‌هاي الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت و ارائه راهكارهاي بهبود آن

تقريباً تمامي الگوهايي كه براي توسعه و براي تمامي كشورها تدوين گرديده‌اند نگرش سيستمي و همه جانبه بودن را به عنوان مبناي اساسي براي الگوي پيشنهادي خود منظور كرده‌اند. نگرش سيستمي و همه جانبه را مي‌توان از ابعاد مختلف مانند بخش‌هاي اقتصادي، تعامل بين مناطق اقتصادي و روابط ميان فعاليت، انسان و فضا قلمداد نمود. اين موضوع خصوصاً براي كشورهايي كه از تمايزات جغرافيايي، قوميتي، نژادي و مذهبي برخوردارند از اهميت دوچنداني برخوردار بوده و غفلت از اين تمايزات مي‌تواند زمينه را براي ناموفقيت الگوي تدويني دو چندان نمايد. با اين وجود و در حالي الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت مي‌كوشد نگاهي همه جانبه و كلي‌نگر داشته باشد امّا به نظر مي‌رسد تا كنون نتوانسته است فراگيري آن را از بعد دخالت همه جانبه فرهيختگان ايران در تدوين آن فراهم نمايد. بر اين اساس، اين مقاله مي‌كوشد تا با تحليل ويژگي‌هاي تدوين‌كنندگان الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت، تجلي يافته در اعضاي كميته علمي و نويسندگان مقاله‌هاي شش كنفرانس برگزار شده در اين زمينه، اين الگو را از اين بعد ارزيابي نمايد. نتايج اين مطالعه پيشرفت بسيار اندك مشاركت فرهيختگان استان‌هاي كشور در تدوين الگوي اسلامي-ايراني پيشرفت را نشان مي‌دهد به ‌طوري كه تقريباً 23 استان كشور در اين مشاركت نقش بسيار كم‌رنگي را ايفا نموده‌اند. از اين رو، بازنگري در تركيب تدوين‌كنندگان الگو و ايجاد سهم براي همه‌ي مناطق كشور امري ضروري و لازمه افزايش موفقيت اجرايي آن است.