تربيت دينداري در دانشجويان: اهداف، ضرورت‌ها و نيازها

افراد ديندار كه دلبستگي ايمن به خدا دارند نه‌تنها از سلامت بالايي برخوردارند؛ بلكه در روابط خانوادگي و بين‌فردي نيز موفق مي‌باشند. اين افراد نسبت به ديگران مهر و شفقت داشته و در مواقع بحراني بيش از ديگران به افراد نيازمند كمك مي‌كنند. افرادي با دلبستگي ايمن به خدا در راز و نيازهاي عاشقانه خود با خدا لذت بيشتري مي‌برند و احساس نزديكي و ارزشمندي بالايي به آنان دست مي‌دهد. روش‌هاي مقابله معنوي حداقل سه كاركرد اساسي دارند: الف- فرد را در عمل به خدا نزديك مي‌كنند؛ ب- روش‌هاي مقابلۀ مذهبي از طريق واسطه‌هاي شناختي (اسنادهاي دروني و بيروني) به آرامش رواني و در نتيجه حل مسئله كمك مي‌كنند؛ ج- مقابله‌هاي معنوي رفتارهاي رقيبي را در مقابل رفتارهاي خودتخريبي (مثل اعتياد و روي‌آوردن به مقابله‌هاي منفي) ايجاد مي‌كنند كه دانشجويان مي‌توانند از آنها در مواقع ضروري استفاده كنند. روش‌هاي پرورش دينداري مثل تزكيه اشاره شد. روان‌شناسان در حوزۀ معنويت براي ارتقاي دينداري از روش‌هاي مختلف شناختي، رفتاري استفاده مي‌كنند كه از جمله آن روش‌هاي كاهش و حذف رفتارهاي مكروه و حرام مي‌باشد. در اين پروژه نويسندگان روش‌هاي مثبت و تقويتي را توصيه مي‌كنند. تقويت رفتارهاي معنوي و ديني، استفاده از روش تقويت تفكيكي رفتارهاي با نرخ بيشتر، استفاده از شكل‌دهي در ايجاد رفتارهاي ديني، استفاده از روش‌هاي خودآموزش‌دهي، استفاده از روش الگويي و همانندسازي با الگوهاي ديني در زندگي، استفاده از روش‌هاي تقويت تفكيكي رفتارهاي رقيب اشاره شد.