بررسي جايگاه اشتغال زنان در حقوق شهروندي

بحث در مورد حقوق بشر و شهروندي از جمله مباحث مطرح و مهم جهان كنوني است كه مورد توجه انديشمندان و صاحبان مكاتب حقوقي مختلف قرار گرفته است. زيراانساني كه به عنوان شهروند در جامعه اي زندگي مي كند، انگيزه هاي بسياري براي زندگي دارد كه يكي از انگيزه هاي مهم شهروندي، اشتغال و كسب درآمد است.حقوق برابر اقتصادي زن و مرد و يا اشتغال زنان در جامعه همانند مردان، در واقع آزادي ذاتي شهروند را ضمانت مي كند.زيرا در جامعه اي كه ميان شهروندان در فراهم بودن شرايط شغلي تبعيض و محدوديت جنسيتي و يا نژادي وجود دارد ، مي توان گفت كه شهروندان در آن جامعه ، به يكسان ارزش وكرامت ندارند. اعلاميه جهاني حقوق بشر نيز به عنوان فصل الخطاب حقوق افراد كشورهاي عضو در مواد 23 ، 24 و 25 بر حق كار و انتخاب آزادانه شغل و برخورداري از شرايط منصفانه هركسي تأكيد مي كند؛ همان گونه كه اصل 28 هر كسي چه زن و چه مرد، حق دارد شغلي را كه بدان مايل است و مخالف اسلام و «: قانون اساسي ايران تصريح مي كند در نهايت با توجه به وضعيت اشتغال زنان و هدايت آنان به فعاليت اقتصادي .» مصالح عمومي و حقوق ديگران نيست، برگزيند و اجتماعي و اثربخشي آن در بهره گيري بيشتر جامعه از اين نيروي بالقوه در عرصه هاي اقتصادي اجتماعي كشور، اين پژوهش با هدف بررسي جايگاه اشتغال زنان در حقوق شهرونديانجام گرفته است. در مقاله حاضر با استفاده از منابع و مطالعات كتابخانهاي از جمله كتب، مقالات، پاياننامهها، كتابخانهي الكترونيك و... مطالب و داده ها مورد جمعآوري و بررسي قرار گرفته است.