بررسي تأثير روش هاي تربيتي والدين بر سرزندگي تحصيلي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره دوم متوسطه

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير شيوه هاي تربيتي والدين بر سر زندگي تحصيلي و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان دوره دوم متوسطه (مقطع دبيرستان) انجام شده است. روش پژوهش علي مقايسه اي بوده و جامعه آماري آن كليه دانش آموزان دوره دوم متوسطه شهرستان اروميه در سال تحصيلي 94-93 بود كه بر اساس جدول مورگان 379 نفر با روش نمونه گيري خوشه اي به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. نمونه ها بر اساس وجود حداقل 20 نفر در هر يك از شيوه هاي تربيتي والدين به تعداد 80 نفر انتخاب شدند. ابزار تحقيق، پرسش نامه سرزندگي تحصيلي چاري و دهقاني زاده (1391) و پرسشنامه شيوه هاي تربيتي والدين (زينالي، شريفي، عنايتي، عسگري و پاشا،1390) بود. يافته هاي پژوهشي نشان دادند كه بين ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي از نظر شيوه هاي تربيتي سهل گيرانه و مستبدانه، بين ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي از نظر شيوه تربيتي سهل گيرانه و مقتدرانه، بين ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي از نظر شيوه هاي تربيتي سهل گيرانه و بي اعتنا، بين ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي از نظر شيوه هاي تربيتي مقتدرانه و مستبدانه و بين ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي از نظر شيوه هاي تربيتي بي اعتنا و مستبدانه تفاوت معناداري وجود دارد اما بين ميانگين نمرات سرزندگي تحصيلي و پيشرفت تحصيلي از نظر شيوه هاي تربيتي مقتدرانه و بين پيشرفت تحصيلي دانش آموزان در هر چهار شيوه تربيتي تفاوت معني-داري وجود ندارد.