تبيين الزامات سياست‌گذاري بهينه‌سازي مصرف برق خانگي در ايران

انرژي الكتريكي يكي از حامل‌هاي مهم در رشد و توسعه اقتصادي كشور محسوب مي‌گردد، لذا ضروري است همانند ساير منابع انرژي از آن به نحو صحيح استفاده نمود. در ايران به دليل رشد روزافزون جمعيت، بخش خانگي سهم قابل‌توجهي از برق مصرفي را به خود اختصاص داده، ازاين‌رو دولت در طي سال‌هاي اجرايي برنامه‌هاي پنج‌ساله توسعه، سياست‌هايي از قبيل وضع تعرفه برق در بخش خانگي، استانداردسازي تجهيزات برقي خانگي، بهينه‌سازي مصرف انرژي در ساختمان‌هاي مسكوني و نيز آموزش و آگاه‌سازي را اجرا نموده است، اما آمار و اطلاعات موجود نشان مي‌دهد كه عليرغم سياست‌گذاري‌ها و برنامه‌ريزي‌هاي متعدد، مصرف برق مشتركين خانگي داراي رشد فزاينده‌اي بوده، لذا بسياري از كارشناسان معتقدند كه سياست‌هاي اجرا شده در زمينة كاهش مصرف برق خانگي از كارايي لازم برخوردار نبوده‌اند. در اين پژوهش ضمن شناسايي دلايل ناكارايي سياست‌هاي مذكور، بررسي خواهيم كرد به‌منظور اينكه در آينده، سياست‌گذاري‌هاي بهينه‌سازي مصرف برق خانگي كارآمد و مؤثر باشند، مي‌بايست چه الزاماتي را تبيين نماييم. بررسي‌هاي به‌عمل‌آمده در اين مطالعه نشان داد تأكيد ويژه سياست‌گذاران بر به‌كارگيري الزاماتي از قبيل حذف تدريجي يارانه پرداختي به مشتركين پرمصرف و لزوم توجه به نظام پلكاني- افزايشي در اصلاح تعرفه برق، حمايت از ايجاد آزمايشگاه‌هاي مرجع به‌منظور اجباري نمودن استانداردهاي مصرف انرژي و برقراري ارتباط تكنولوژيكي با كشورهاي توسعه‌يافته و پيشگام در امر استانداردسازي، انتقال اطلاعات به‌روز و تخصصي از سوي سازمان نظام مهندسي به مهندسان برق با برگزاري دوره‌هاي آموزشي به‌صورت منظم و دوره‌اي و نيز بهبود نقش آموزش عالي در زمينة فعاليتهاي فرهنگي و آموزشي بسيار مهم خواهد بود.