بررسي نمادها و نشانه هاي معماري ايراني – اسلامي و جايگاه آن در معماري معاصر ايران

Evaluation of architectural symbols and signs - the Islamic Iran and its place in contemporary architecture

فضاهاي مسكوني امروز از درك روح انساني و تعلق اجتماعي بسيار دور شده است.همواره بين زيستگاه انسان و تجربه او از فضا با فضاي ذهني و نوع منش او در دنيا ،نوعي سنخيت وجود دارد.نمي توان يكي را بدون ديگري تغيير داد.چه بسا سايت طراحي در معماري به مثابه لوحي پاليمسستي شامل لايه هاي معنائي مختلف مانند تاريخچه ،بستري كه در آن شكل گرفته و ويژگي هاي محيطي و پيراموني آن در نظر گرفت. جامعه در حال تحول امروز ،جريان هاي صنعتي شدن ،جهاني شدن و شبكه اي شدن را تجربه مي كند و شايد درست به همين علت است كه مي توان بحران هويت را بعنوان يكي از بزرگترين چالش هاي هنر و معماري دانست.نمادها و سمبل هاي شهري ما نيز بعنوان اصلي ترين محور زباني انسان از اين تحول بدور نبوده اند. با مروري بر معماري گذشته ايران به نظر مي رسد ،اين معماري در دوره هاي مختلف توانسته با تغييرات موجود سازگار گشته و به تعادل برسد اما چرا اين اتفاق در دوره جديد و با شرايط كنوني امكان پذير نيست ؟و چرا ما اين قدر در زمينه كارهاي خود آشفته و حيرانم ؟از اين رو اين تحقيق سعي دارد با تعريف معماري ايراني – اسلامي و نمادها و نشانه هاي آن علل مختلف اين چالش را به اجمال شرح دهد.

Residential space today is very far from understanding the human spirit and social belonging. Always between Habitat for Humanity and her experience of space with the mental and character type in the world, there is a kind of authenticity. You can not change one without the other. Perhaps the site design in architecture as Palymssty tablet contains layers of meaning such as history, form and context in which to consider environmental features and its surroundings. We also human language as the main axis of this transformation were not around. his turbulent and Hyranm? this study attempts to define the architecture of Iran - Islam and its symbols and signs to briefly explain the causes of these challenges.