بهينه سازي شكل تير غيرمنشوري با استفاده از الگوريتم ژنتيك

Non-Prismatic Beam Shape Optimization by Genetic Algorithms

امروزه ، به دليل محدود شدن منابع موجود در جهان ، بهينه سازي در طراحي سازه ها به عنوان يكي از موضوعات بسيار مهم در مهندسي عمران مطرح مي باشد. الگوريتم ژنتيك يكي از انواع خاص روش هاي بهينه سازي است كه با استفاده از تكنيك هاي زيست شناسي همچون وراثت و جهش به جستجوي طرح بهينه در فضاي جستجو مي پردازد.در اين مقاله ابتدا بر اساس مقايسه كرومزومها با يكديگر اصلاحاتي جهت بالا رفتن كارايي الگوريتم ژنتيك پيشنهاد شده است. در ادامه جهت بررسي و ارزشيابي اصلاحات پيشنهادي، با كمك گيري از اين الگوريتم اصلاح شده به بهينه سازي شكل يك تير غيرمنشوري با شرايط تكيه گاهي دو سرگيردار و تحت چند بارگذاري مختلف پرداخته شده است.قيدهاي مورد استفاده در بهينه سازي شكل تير ميزان تنش مجاز خمشي و برشي مي باشند. نتايج حاكي از راندمان بالاي الگوريتم ژنتيك اصلاح شده مي باشد

Today, because of limited resources in the world, optimizes the design of structures as one of the very important issues are raised in civil engineering. It has been suggested. flexure and shear are. The results showed high efficiency is improved genetic algorithm.