تخريب اماكن فرهنگي و عبادي عراق و سوريه از سوي گروه‌ تروريستي داعش و واكنش‌هاي اسلامي و بين‌المللي به آن

اماكن فرهنگي و عبادي نماد و نمود هويت ملت‌ها، تاريخ بشريت و نشان‌دهنده‌ي گذشته‌ي انسان‌ها هستند. حقوق بين‌الملل بشردوستانه چه در حوزه‌ي اسلامي و چه در حوزه‌ي بين‌المللي، با تاكيدي كه بر اهميت پاسداري و پاسداشت اين اماكن داشته، همواره بر ممنوعيت تخريب آنها در مخاصمات مسلحانه؛ چه مخاصمات مسلحانه‌ي بين‌المللي و چه مخاصمات مسلحانه‌ي غيربين‌المللي تاكيد كرده است. با نگاهي به اصول اسلام و حقوق بين‌الملل بشردوستانه؛ مبني‌بر منع طرفين درگيري از حمله به مكان‌هايي با ماهيت غيرنظامي تاكيده نموده است و حفظ آنها را به عنوان يكي از اهداف خود قرار داده است. اما، اين اماكن با وجود مباني اسلامي و بين‌المللي موجود در حمايت از آنها، همواره از سوي بازيگران مختلفِ درگير در مخاصمات مسلحانه مورد تعرض و تخريب قرار گرفته‌اند. تاريخي نابودي اماكن فرهنگي و عبادي در مخاصمات مسلحانه نشان مي‌دهد كه چگونه جنگ، درگيري و منازعه باعث تخريب، نابودي و آسيب به اماكن فرهنگي و عبادي مي‌شوند. ظهور تروريسم در خاورميانه با تاكيد بر القاعده، طالبان و داعش در 2 دهه‌ي اخير، نمايشي از تلاش اين گروه‌ها براي تخريب سيستماتيك اماكن فرهنگي و عبادي و عدم اعتنا به مباني حقوق بشردوستانه‌ي اسلامي و بين‌المللي است و با اين توجيه همراه است كه اين اماكن از مصاديق شرك و كفر هستند. در 2 دهه‌ي اخير كه تروريسم و راديكاليسم اسلامي تكفيري در خاورميانه گسترش يافته، اماكن فرهنگي و عبادي، بزرگ‌ترين صدمات را از تجاوزگري اين گروه‌ها به خود ديده‌اند. بنابراين در مقاله‌ي حاضر تلاش بر اين است تا به بررسي تخريب اماكن فرهنگي و عبادي در خاورميانه از سوي گروه‌هاي تروريستي ـ با تاكيد بر سوريه و عراق ـ بپردازيم و واكنش‌هاي اسلامي و بين‌المللي (حقوقي و سياسي) را به اين تجاوزگري و تخريب‌ها مورد بحث و مداقه قرار دهيم.