بررسي رابطه بين بررسي رابطه بين هوش هيجاني با خودكارآمدي دانشجويان دختر رشته روانشناسي دانشگاه پيام نور ميبد

هدف از مقاله حاضر، بررسي رابطه بين هوش هيجاني با خودكارآمدي دانشجويان دختر رشته روانشناسي دانشگاه پيام نور ميبد است. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه دانشجويان دختر رشته روانشناسي دانشگاه پيام نور ميبد بوده كه تعداد اين دانشجويان برابر 86 نفر و از بين آنها تعداد 86 نفر با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش، پرسشنامه هاي، پرسشنامه هوش هيجاني برادبري- گريوز و پرسشنامه خودكارآمدي اون و فرامن بود. به منظور تجزيه و تحليل داده ها از آزمون كولموگروف اسميرنف جهت بررسي نرمال بودن داده هاي پژوهش، از آزمون همبستگي پيرسون و آزمون رگرسيون خطي براي بررسي معني‌دار بودن فرضيه هاي تحقيق، مورد استفاده قرار گرفته است. نتايج تجزيه و تحليل آماري فرضيه هاي پژوهش نشان داد كه رابطه بين هوش هيجاني و خودكارآمدي دانشجويان دختر رشته روانشناسي دانشگاه پيام نور ميبد، در سطح 05/ 0 رابطه معني دار است. همچنين بين بعدهاي خودآگاهي، خودمديريتي و مديريت روابط رابطه معني داري وجود داشت ولي در بعد آگاهي اجتماعي رابطه بدست آمده معني دار نبود. نتايج بدست آمده از مدل رگرسيوني هم نشان داد كه هوش هيجاني در پيش‌بيني خودكارآمدي دانشجويان دختر نقش معني داري دارد.