آموزش مبتني بر شايستگي : چارچوبي جايگزين براي اثر بخشي آموزش در سازمانهاي رقابتي

در بازار جهاني امروز سازمان ها به وسيله ي رقبايشان محاصره شده اند و براي ايجاد يك برتري رقابتي لازم است كه اين شركت ها و سازمان ها نيروي كارشان را به عنوان يك سلاح رقابتي به كار بگيرند و همچنين در اكثر كشور هاي صنعتي و كشورهاي در حال توسعه اين توافق وجود دارد كه براي توليد بيشتر و انتخاب بهتر بايد آموزش را براي نيروي كار گسترش داد و بدين وسيله از تهديدهاي ارائه شده از جانب رقبا به دور ماند از اين رو بايد در برنامه ريزي آموزش كاركنان در سازمان ها رويكردي را براي آموزش كاركنان انتخاب كرد كه ضمن اثر بخشي برنامه هاي آموزشي بتواند از افزايش هزينه هاي اين برنامه ها نيز جلوگيري به عمل آورد. به نظر مي رسد كه رويكرد مبتني بر شايستگي يكي از موثرترين رويكردها در اين زمينه مي باشد. لذا در مقاله حاضر به بررسي مفهوم شناسي شايستگي، تاريخچه شايستگي ها و همچنين نقش و ميزان اثر بخشي برنامه هاي آموزشي مبتني بر شايستگي در سازمان ها پرداخته شده و در نهايت يك نوع شناسي از شايستگي هاي مورد نياز سازمان هاي رقابتي ارائه مي گردد.