آسيب شناسي علل عدم تحقق آموزش پژوهش محور مبتني برسند تحول بنيادين آموزش و پرورش و ارائه مدل بومي مدارس امام رضا(ع)

با توجه به سرعت توليد علم و آينده ي ناشناخته اي كه فراروي بشر قرار دارد، به جاي رويكرد آموزش مبتني بر حافظه، رويكرد مسأله مداري و مشكل گشايي مورد توجه قرار گرفته است. رويكرد اخير، درصدد تربيت انساني با ظرفيتهاي لازم، براي برخورد با جهان مبهم ودشوار فردا است. تشكيل شاكله فكري و شخصيتي هر فرد در سنين كودكي ونوجواني، مدرسه به عنوان مهمترين مركز توسعه و پرورش خلاقيت در بين آينده سازان ايران اسلامي مي باشد. آسيب شناسي سيستم آموزشي كشور در مدارس نشان مي دهد كه آموزش نتيجه محور يا مبتني بر حافظه به عنوان يكي از مشكلات كشور است. در اين راستا در سند تحول بنيادين آموزش وپرورش كشور وساير اسناد بالادستي در حوزه نقشه علمي كشور، توجه ويژه اي به آموزش پژوهش محور نموده است. توجه به كليه ابعاد موثر بر آموزش پژوهش محور در مدارس با نگاه يكپارچه به كليه مولفه هاي تعليم وتربيت متناسب با ساحت هاي مندرج در سند تحول بنيادين آموزش و پرورش ضرورت دارد. اين پژوهش بر مبناي روش مطالعه اسنادي و ميداني صورت پذيرفته است كه با بررسي جامع اسناد بالادستي شاخص هاي و مولفه هاي موثر در توسعه مهارت هاي پژوهشي دانش آموزان احصا گرديده در نهايت مطابق با آسيب هاي شناسايي شده و بررسي مدل هاي علمي، مدل بومي توسعه پژوهش وخلاقيت مدارس امام رضا(ع) در بنياد فرهنگي رضوي با لحاظ كليه مولفه هاي موثر بر آن در جهت تحقق اهداف مرتبط با توسعه پژوهش وخلاقيت دانش آموزان در سند تحول بنيادين آموزش وپرورش طراحي و ارائه شده است.