بررسي عوامل مؤثر بر سازگاري تحصيلي دانش آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسي نقش عوامل مؤثر بر سازگاري تحصيلي دانش آموزان با استفاده روش مروري مي باشد.سازگاري فرايندي است پويا كه طي آن فرد سعي مي كند تا بين آنچه كه انجام مي دهد و يا مي خواهد انجام دهد و همچنين با آنچه كه محيط و جامعه تقاضا مي كند توازن برقرار كند.در روان شناسي، سازگاري تحصيلي فرآيندي كم و بيش آگاهانه فرض مي شود كه بر پايه ي آن دانش آموز با محيط اجتماعي،طبيعي يا فرهنگي انطباق مي يابد كه اين انطباق مستلزم آنست كه فرد خود را تغيير داده يا اينكه فعالانه تغييراتي در محيط ايجاد نمايد و در نتيجه هماهنگي لازم بين فرد و محيط ايجاد مي شود.به همين جهت شناسايي عوامل مرتبط با آن مي تواند كاربردهاي زيادي در كاهش مشكلات فردي و بين فردي داشته باشد.عوامل متعددي مانند نگرش مذهبي، خودكارآمدي، ابراز وجود، حمايت اجتماعي و هوش هيجاني و يادگيري خودتنظيمي در سازگاري تحصيلي مؤثر هستند كه نتايج تحقيقات نشان مي دهند ضروري است مسئولان تعليم و تربيت تأثير عوامل ذكرشده بر سازگاري تحصيلي را مورد توجه قرار دهند تا به افزايش سازگاري تحصيلي و در نتيجه پيشرفت دانش آموزان كمك شود. مثلا با توجه به اثرات مفيد نگرش مذهبي بر افزايش سطح سازگاري دانش آموزان، مسئولين آموزشي و تربيتي مدارس شرايط لازم را براي ارتقاي سطح نگرش مذهبي در دانش آموزان فراهم كنند.