همسازي اقليم در معماري شهرك گلسار كلانشهر رشت

مفهوم مسكن علاوه بر مكان فيزيكي، كل محيط مسكوني را نيز در بر مي گيرد كه شامل كليه خدمات و تسهيلات ضروري مورد نياز براي بهزيستن خانواده و طرح هاي اشتغال، آموزش و بهداشت افراد است. در واقع تعريف و مفهوم عام مسكن يك واحد مسكوني نيست بلكه كل محيط مسكوني را شامل مي گردد. به عبارت ديگر مسكن چيزي بيش از يك سرپناه صرفاً فيزيكي است و كليه خدمات و تسهيلات عمومي لازم براي بهزيستن انسان را شامل مي شود و بايد حق تصرف نسبتاً طولاني و مطمئن براي استفاده كننده آن فراهم باشد. ضرورت توجه به شرايط غالب اقليمي در يك طيف زماني دراز مدت مي تواند عاملي تعيين كننده در نوع و مكانيسم فعالتي هاي انساني (اعم از فعاليت هاي كشاورزي، ساختماني، صنعتي و...) و شرايط سكونتگاهي وي باشد. در همين راستا، تصميم بر سكونت در يك محل و نيز سبك معماري خانه مسكوني و مصالح به كار گرفته در ان مي تواند در ارتباط تنگاتنگي با شرايط قرار داشته باشد.انواع آب و هوا و تغييرات ساليانه يا فصلي آن، انسا نها را در جهت ساختن و بوجود آوردن انواع فضاي زيستي خود، به ايجاد نقاط مسكوني در رابطه با نوع آب و هواي محيطي كه در آن زندگي مي كنند، ملزم ساخته است. نقش درجه حرارت در پاي گيري و توسعه شهرها و نقاط مسكوني، تاثير بسزايي دارد. درجه حرارت بالا، نوع خاصي از شهرها و روستاها و اماكن مسكوني را ايجاب مي كند. نوع مسكن در اقليم هاي مرطوب با خشك تفاوت اساسي دارد. ميزان بارندگي با نوع سقف و جنس آنها در ساختمان و طول و عرض كوچه ها و شيب طبيعي محلات شهري و حتي فرم گيري ساختمان ها، رابطه مستقيمي دارد. بالا يا پايين بودن درصد رطوبت و همچنين باد از جمله عوامل موثر ميباشند ميزان رطوبت در رابطه با جنس مصالح ساختمان و فشردگي يا گسترده بودن آن، قابل تامل است. همچنين باد در تغيير و تعديل درجه حرارت و شرايط آب وهوايي و استقرار مسكن در نقاط مناسب يا نامناسب، تاثير شگرفي دارد.