اثر دماي ماكزيمم و نرخ افزايش دما بر روي مقاومت فشاري در عمل آوري الكتريكي مستقيم بتن

عمل آوري الكتريكي مستقيم ، يكي از روشهاي تسريع كننده بعمل آوري بتن است كه در آن واكنش هاي هيدراتاسيون در داخل بتن با عبور دادن جريان متناوب الكتريكي از داخل نمونه ، به طور حرارتي تسريع مي يابد و در واقع نمونه به عنوان يك مقاومت عمل مي كند. استفاده از جريان الكتريسيته جهت گرمادهي بتن تازه ، به عنوان موثرترين روش و از نقطه نظر مصرف انرژي ، به عنوان با صرفه ترين شيوه تسريع عمل آوري در مقايسه با ساير روش هاي رايج نظير گرمادهي با بخار شناخته شده است .در اين تحقيق حدود 60 نمونه با اين روش عمل آوري شده است .براي اين كار از يك منبع تغذيه متناوب با خروجي متغير(وارياك) براي اعمال جريان به نمونه هاي مكعبي به ابعاد 15×15×15 سانتي متر استفاده شده است. سپس تاثير عمل آوري مستقيم الكتريكي بر بتن تازه بررسي شده و ويژگي هاي نمونه هاي حاصله از اين روش با نمونه هاي عمل آوري شده بطور معمولي مقايسه شده است. نتايج آزمايشات انجام شده در اين تحقيق نشان داد :بهترين زمان تاخير قبل اعمال گرما به نمونه هاي بتني 3 ساعت، رژيم گرمايي مناسب جهت اعمال حرارت h/℃ 20 وحداكثر دماي نهايي گرمادهي بهينه ℃80 - 75 ميباشد .