مروري بر طرح تفرجگاهي رودخانه بوفالو؛ منظري در بند زيرساخت هاي اكولوژيكي شهر

ساختارهاي طبيعي موجود در كالبد شهر، در بهبود كيفيت منظر شهرها، ارتقا ي ارزش هاي زيبايي شناختي، اكولوژيك و اجتماعي از اهميت ويژه اي برخوردارند و بستري براي فعاليت هاي تفريحي و گردشگري ساكنان شهرها به شمار مي روند. رودخانه هاي درون شهري علاوه بر اين كه فضاهاي عمومي و عامل تداوم منظر طبيعي در شهر هستند، ميتوانند عنصري هويت بخش و خاطره انگيز براي يك شهر به شمارآيند. اين رودخانه ها همچنين به عنوان فضاهاي پنهان، فرصت هايي هستند كه بي توجه رها شده اند و با توجه به كمبود فضاهاي سبز و باز در شهرها و به رغم پتانسيل هاي فراواني كه دارند استفاده كامل و درخوري از آنها نمي شود. رودخانه بوفالو هسته اصلي مركز شهر هاستون در تگزاس است كه در زمان خود محوري غني از فرهنگ و فعاليت هاي تجاري و حمل و نقل كشتيراني بود اما در اواخر قرن ۱۹ ميلادي با توسعه شهرسازي و رشد روزافزون ساختمان ها به ويرانه اي براي دفع فاضلاب هاي شهري و ميراثي فراموش شده بر زير بزرگراه هاي طبقاتي تبديل شد. احياي اين رودخانه بعنوان محور طبيعي مركز شهر در سال هاي اخير در دستور كار قرار گرفت. در اين مقاله به نحوه زنده سازي اين بستر طي مراحلي گام به گام پرداخته مي شود.با تطبيق اقدامات انجام شده توسط گروه طراحي منظر براي اهداف تعيين شده از سوي گروه مشاركتي رودخانه و همچنين معيارهاي توسعه پايدار شهري مي توان نتيجه گرفت كه پروژه هاي اين چنيني با نگاهي كل نگر باعث سرزندگي فضاهاي بستر رودخانه هاي شهري شده و قابل استفاده توسط آيندگان هستند. فعاليت هاي مشابه مي تواند الگويي براي زندگي دوباره رود دره هاي فراموش شده و مسيل هاي با پتانسيل بالا در تهران و ساير شهرهاي ايران باشد. روش تحقيق در اين مقاله طبق مشاهدات كتابخانه اي و تحليلي توصيفي ميباشد.