مديريت پسماند شهري و راهكارهاي ارتقاء آن (مطالعه موردي منطقه 7 تهران)

سيستم مديريت پسماند شهر تهران نيز در طي دهه‌هاي اخير و پيرو نوسازي اين سيستم‌ها در جهان و مشكلاتي كه عدم توجه به اصلاح و بهبود اين سيستم‌ها مي‌توانند درزمينه هاي مختلفي ازجمله مشكلات بهداشتي، اقتصاد، و فرهنگي به وجود آورند، اقدام به نوسازي و اصلاح سيستم مديريت پسماند خود نموده است. هدف از اين پژوهش شناسايي مهم ترين مشكلات مديريت پسماند(توليد، سيستم حمل ، بازيافت و..) بررسي رضايت مندي افراد منطقه از نحوه جمع آوري پسماند در ساعات شبانه روزي، توليد و تفكيك زباله از مبدا در منطقه و ارائه راه‌كارهاي مناسب جمع‌آوري و حمل و انتقال پسماند منطقه به مراكز دفع در منطقه 7 شهرداري تهران مي باشد. دراين پژوهش از روش آمار توصيفي و استنباطي استفاده شده است كه با بهره گيري از نرم افزار Excel و نرم افزار Spss تجزيه و تحليل داده ها و اطلاعات انجام شده است در بخش يافته ها نيز با استفاده از آزمون كالموگروف- اسميرنف براي بررسي نرمال بودن توزيع متغيرها جهت انجام آزمون هاي پارامتريك و براي بررسي مناسب بودن دادها، شاخص همبستگي و در نهايت و مقدار آلفا، براي سنجش توانايي عاملي داده از مقادير آزمون كرويت بارتلت و آماره كايزر ماير الكين نيز براي بررسي كفايت حجم نمونه براي تحليل عاملي استفاده شده است.