ايجاد محور پياده گردشگري با هدف باززنده سازي بافت هاي تاريخي نمونه موردي : چشمه علي شهر ري

آثار تاريخي كهن و غني كشورمان از ديرباز نقشي عمده در بيان ارزش هاي فرهنگي و پيشينه تاريخي ما در قرون متمادي داشته و اين موضوع ضرورت حفظ و نگهداري اين آثار را به خوبي براي ما مشخص مي سازد. در اين تحقيق ، به يكي از چالش هاي فراروي شهرهاي امروزي كه همانا روند رو به اضمحلال بافتهاي تاريخي ارزشمند مي باشد، پرداخته شده و همچنين با بيان اينكه امروزه نقش عابر پياده در شهر و به خصوص بافت هاي كهن بسيار كمرنگ تر از پيش است درصدد يافتن راهكار هاي لازم جهت طراحي پياده راه در بافت هاي مذكور مي باشيم؛ چرا كه اگر پياده راه از داخل بافت تاريخي عبور كند، موجب تسريع روند بهسازي و نوسازي شده و موجبات جذب گردشگرداخلي و خارجي، سرزندگي، حضور پذيري و رونق بافت تاريخي را فراهم مي آورد. نمونه مطالعاتي ما در اين پژوهش، محدوده چشمه علي در شهرري مي باشد كه يكي از كانون هاي اوليه شكل گيري سكونت در فلات ايران بوده و قدمتي چند هزار ساله دارد. در حال حاضر اين بافت ارزشمند در ميان يكسري از ساخت و ساز هاي بي رويه شهري گم گشته است و ارزش و هويّت خود را از دست داده است. اين فضاي تاريخي و ارزشمند، امروزه شاهد بروز مسائل و مشكلات مختلف كالبدي و زيست محيطي و به تبع آنها معضلات اقتصادي و اجتماعي فراوان شده و روندي رو به افول پيدا كرده است. اين مونومان يك قطعه زنده از قسمتي از تاريخ است كه ديگر وجود خارجي ندارد .هدف از اين پروژه نمايان ساختن تاريخ خاص سايت مي باشد. بدين طريق سايت مي تواند به عنوان يك مكان فعاليت و بازتاب ديده شود. تحقيق حاضر بر آن است كه با استفاده از روش توصيفي تحليلي و با بهره گيري از ظرفيت هاي موجود به طراحي مسير پياده در يكي از بخش هاي اصلي بافت پرداخته و با ايجاد پتانسيل هاي لازم و ارتقاي كيفي فضاهاي عمومي در آن، به افزايش تعاملات اجتماعي، سرزندگي و حضورپذيري فضا كمك نموده تا موجبات حفظ و احياي دوباره اين بافت تاريخي ارزشمند فراهم آيد.