واكاوي ارتقا سطح سلامت بيماران با استناد بر نقش نور ورنگ در طراحي داخلي فضاهاي درماني

فضاي درماني از مهم ترين فضاهايي است كه به واسطه شرايط خاص كاربران و كارمندان داراي حساسيت محيطي بوده و نيازمند انتخاب آگاهانه عناصر فضايي مي باشد. در اين ميان استفاده صحيح از رنگ و نور به عنوان اجزاي جدايي ناپذير محيطي مي تواند عملكرد فضا را بهبود بخشد و در مقابل استفاده نادرست نتايج عكس در پي خواهد داشت. بسياري از طراحان و روانشناشان محيطي معتقدند كه استفاده از نورهاي طبيعي و مصنوعي و نيز انتخاب رنگ و تركيب هاي آن در فضاهاي داخلي مراكز درماني با محدوديت هايي مربوط به تركيبات درست رنگ مواجه است و همچنين نيازمند مطالعات و تحقيقاتي در زمينه تاثير رواني رنگ هاي مختلف بر روحيات افراد در شرايط گوناگون( خصوصا در صورت وجود بيماري) مي باشد كه اين مهم در كشور ما مورد سهل انگاري قرار گرفته و در اكثر مراكز درماني شاهد استفاده از رنگ هاي روتين و غير هدفمند هستيم . در اين تحقيق در نظر داريم پس از مطالعاتي روي كيفيات رنگ ها و تاثيرات رواني آنها روي افراد با در نظر گرفتن كيفيت نور طبيعي و مصنوعي و تاثير متقابل نور و رنگ بر هم، و نيز بررسي تاثير اين مولفه ها بر فضاهايي با حساسيت ويژه، از جمله مراكز درماني، به الگوي مناسبي جهت استفاده در مراكز درماني مختلف دست يافته و در پي آن كيفيت درمان را ارتقا بخشد. اين نوشتار مبتني بر مطالعات كتابخانه اي است و رويكردي توصيفي- تحليلي دارد. در اين مطالعه ابتدا به شناخت و مطالعه نور و رنگ و سپس به چگونگي طراحي مناسب براي فضاهاي درماني پرداخته مي شود. نتايج به دست آمده از اين پژوهش نشان مي دهد كه نور و رنگ مي توانند تأثيرات مشخصي را بر بيماران به جا بگذارند و طراح در طراحي فضاي درماني مي بايست اين عوامل را در نظر بگيرد.