بررسي اصول پايداري سازه هاي سنتي در اقليم سرد و كوهستاني

كاربرد مفاهيم پايداري و اهداف توسعه پايدار در جهت كاهش اتلاف انرژي و آلودگي محيط زيست در معماري، مبحثي به نام معماري پايدار را به وجود آورده است. در اين نوع معماري، ساختمان نه تنها با شرايط اقليمي منطقه، خود را تطبيق مي‌دهد، بلكه ارتباط متقابلي با آن برقرار مي‌كند. بطوريكه ميتوان گفت ساختمان‌ها مانند پرندگان هستند كه در زمستان پرهاي خود را پوش داده و خود را باشرايط جديد محيط وفق مي‌دهند و بر اساس آن سوخت و سازشان را تنظيم مي‌كنند. همانگونه كه شناخت اقليم گرم و خشك و استفاده از آن همواره سودمند بوده –براانيم تا با بررسي اقليم سرد و كوهستاني به اين پاسخ كه آيا شناخت اقليم مذكور ميتواند درجهت ساخت بهينه و پايدار ابنيه سودمند باشد؟ انجام تحقيقات گسترده در اين زمينه امري اجتناب ناپذير است، تجربيات معماري بومي نيز ، خود گواه تاكيدي بر انديشه ي فرم زايي ملاحظات اقليمي در معماري است در عين حال با گذر از زمان درپي استفاده دوباره از آن برامده اند. ميزان متفاوت وتركيب گوناگون عوامل اقليمي كه خود ناشي از تفاوت موقعيت جغرافياي مناطق مختلف است، حوزه هاي اقليمي متفاوتي در جهان پديد آورده كه هريك ويژگي هاي خاصي دارد. محيط زيست ، شهرها وحتي بناهاي مربوط به اين حوزه هاي اقليمي، ويژگيهاي خاصي متناسب با شرايط اقليمي خود به دست آوردند. هدف اصلي توسعه پايدار،تامين نيازهاي اساسي،بهبودارتقاسطح زندگي براي همه،حفظ و اداره بهتر اكوسيستم ها و اينده اي امن تر و سعادتمندتر ذكر شده است. در اين پژوهش كه با استفاده از منابع كتابخانه ايي، مقالات مرتبط، نقد و تحليل بنا مورد مطالعه و تحليل قرارگرفته است برانيم تا با بررسي و شناخت معماري پايدار و پتانسيل هاي موجود در اقليم سرد وكوهستاني به تحليل نقش اصول معماري پايدار در سازه هاي سنتي بپردازيم. با شناخت اين اصول مي توان راهكارهايي جهت حفظ و احيا معماري سنتي با گذر از مفهوم زمان و فرهنگ ارائه كرد.