بررسي ديدگاه طراحي معماري ارگانيك از منظر فرانك لويد رايت

از ديرباز بر مسأله ارتباط ساختمان با طبيعت دو جواب متفاوت يافت شده كه هر دو نحوي هميشه درست و صادق بوده اند. معابد يونان در آغوش طبيعت اما چهره اي تمايز از آن ساخته شده اند و شهرهاي قرون وسطايي چنان با طبيعت در آميخته اند كه انگار جزيي از طبيعت هستند. براي ايجاد ساختمان هايي كه همگام با طبيعت باشند بايد ويژگي هاي خاصي را در نظر گرفت، اين ويژگي ها در واقع اصول حاكم بر اين سبك معماري ( ريوكرد معماري ارگانيك ) هستند كه رعايت آنها در طراحي و ساخت ضروري است. در يك تعريف اجمالي از معماري ارگانيك مي توان اينگونه بيان كرد كه، معماري با احترام به طبيعت نقش آفريني كرده و بنايي خلق گردد كه همگام با طبيعت پيرامون باشد.معماري ارگانيگ آميخته با رنگ است كه در اوايل قرن بيستم ظهور يافت و در اواخر بيستم سقوط يافت.لوئيس ساليوان (1856ـ1924) اولين فردي است كه به تجزيه و تحليل مفاهيم معماري ارگانيگ پرداخت.فرانك لويد رايت(1869ـ1956)شاگرد لوئيس ساليوان وي مفاهيم را در جهت تصريح روابط ميان طبيعت و معماري گسترش دادو از ميان تمامي معماران معاصري كه كارشان از قرن 19 آغاز شد دور انديش تر بود. وي در 20 مي 1953 در تلسين معماري ارگانيگ را با 8 عبارت تعريف كرد. شاهكار معماري رايت و نظريه ارگانيك را مي توان در خانه آبشار در ايالت پنسلوانيا در آمريكا ديد. اين تحقيق در پي آن است تا از راه شناخت معماري ارگانيك و بالاخص شناخت آثار فرانك لويد رايت به رهيافتي در پاسخ به طراحي معماري همساز با محيط دست يابد.