طراحي خوابگاه دانشجويي مبتني بر بهبود حس دلبستگي به مكان و ساماندهي فضاهاي مرتبط با نياز دانشجويان

يكي از معاني مهم در ارتقاي كيفيت محيط‌هاي انساني، حس دلبستگي به مكان مي‌باشد. اين حس كه عامل مهم در شكل‌گيري پايه هاي ارتباطي استفاده كنندگان و محيط مي باشد، نهايتاً منجر به ايجاد محيط هاي با كيفيت نيز خواهد گرديد. دلبستگي به مكان، پيوند عميق و موثر بين انسان و مكان است كه برخاسته از تعامل مثبت بين آن دو مي باشد. اهميت دلبستگي به مكان و ابعاد پيوند بين انسان و مكان چيست؟ همچنين عوامل موثر بر ايجاد دلبستگي انسان به مكان چيست؟ اين پژوهش با رويكردي استنتاجي به نظريه هاي موجود در زمينه حس دلبستگي به مكان و چگونگي درك آن توسط مردم پرداخته و عوامل مؤثر بر اين حس را بررسي مي كند و در انتها فرضيه هايي را جهت آزمون مطرح مي سازد. پروژه حاضر قصد دارد با به كارگيري مطالعات انجام شده در زمينه حس دلبستگي به مكان، با ارايه الگويي مناسب جهت خوابگاه دانشجويي با هدف ارتقاي پيوند انسان و مكان بپردازد؛ همچنين برآن است تا تعريف جديدي از زندگي در مسكن دسته جمعي ارائه دهد.