طراحي مسجد نوگرا با رويكرد زيبا شناختي

در عصر حاضر، با ظهور فناوري جديد، شاهد ساخت مساجدي هستيم كه كالبدي متفاوت از مساجد گذشته دارند. قرارگيري آنها دركنار مساجد سنتّي در بافت شهري امروز، اين پرسش را در ذهن مخاطبان ايجاد مي كند كه آيا مساجدامروزي با شكل جديد مي توانند زمينه ساز رشد و تعالي انسان، كه هدف اصلي عبادت است، باشند؟ هدف از اين نوشتار بررسي چگونگي انطباق شكل و كالبد مساجد جديد با مباني نظري خاص مساجد در حكمت اسلامي و بررسي مباني زيباشناسي از ديدگاه اسلامي است. و همچنين تعريف هاي متفاوت از زيبا شناسي ازديدگاه هاي فلاسفه و انديشمندان و معماران كه هر كدام به مقتضيات زمان و يا دانش و رويكردهاي خود تعريفي ارائه كرده اند وجود دارد. هدف اصلي از اين پژوهش معرفي رويكردهاي زيبا شناختي مساجد و شيوه هاي متفاوت انجام آن مي باشد. و روش انجام تحقيق در اين نوشتار بر اساس روش توصيفي تحليلي و گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه اي در مورد معماري مساجد و همچنين به صورت ميداني و مقايسه تطبيقي نظرات مختلف در حوزه زيبا شناختي و تكنيك هاي انجام آن مي باشد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه زيبايي در معماري طراحي اشكال بي هويت نيست، داراي قواعد و قوانيني است كه اگر رعايت نشود اصلا نمي توان زيبايي را در معماري ديد. لذا از ديدگاه حكمت اسلامي اصل وحدت و هويت اسلامي چه در آثار امروزي مي تواند زمينه ساز ظهور زيبايي گردند.در طراحي اين پروژه سعي گرديد با استفاده ازاصول هنرهاي اسلامي و تركيب كردن با معماري مدرن وحدت و هويت در كل مجموعه به وجود آورده شود كه از طريق آن بتوان زيبايي هاي معماري گذشته حفظ شده و با معماري نوگراي امروز تعامل مناسبي داشته باشد.