استفاده از راهبرد محرك توسعه به منظور تقويت توسعه ميان افزا (Grand Avenue, Milwaukee)

بدون شك موضوع توسعه آتي شهر و چگونگي استفاده از زمين براي فعاليت هاي گوناگون شهري، به يكي از موضوعات اساسي اقتصادي، اجتماعي و حتي سياسي جامعه امروز ما مبدل گرديده است. عدم توجه به برنامه ريزي كاربري زمين باعث گسترش و رشد بي رويه شهر و آشفتگي محيط اجتماعي شهرها مي گردد. در بسياري از برنامه ريزي ها، بدون توجه به اراضي درون شهر، براي توسعه آتي از اراضي پيراموني شهر بصورت منفصل يا متصل استفاده شده است. اين موضوع موجب صرف هزينه هاي بسيار براي توسعه و نگهداري تاسيسات و تجهيزات زير بنايي شهري گرديده است. (Yikang,2013) با توجه به مطالب فوق،‌ پرداختن به ظرفيت داخلي شهرها،‌ به منظور استفاده از ظرفيت كالبدي فضاهاي باير، رها شده و كم استفاده و استفاده مجدد آنها، كه موضوع رويكرد توسعه ميان افزاي شهري است ضروري به نظر مي رسد.(آرام، 1388:8) اما مساله حائز اهميت اين است كه چطور مي توان از اين اراضي استفاده اقتصادي نموده و آن ها را به چرخه كاربرد شهري باز گرداند؟ بر اين اساس، هدف تحقيق حاضر نيز بررسي مفاهيم نظري مرتبط با رويكرد توسعه از درون - به عنوان يكي از كارامدترين استراتژي هاي توسعه در عصر حاضر- بوده و با توجه به اينكه توسعه ميان افزا در اراضي رها شده يا داراي ركود صورت مي گيرند و نيازمند ايجاد محرك هاي توسعه - به منظور جلب نظر سرمايه گذاران و تحريك مردم براي استفاده از اين اراضي براي توسعه هاي آتي- مي باشند به شناخت اين نوع از پروژه ها نيز پرداخته و نهايتا با بررسي اسنادي نمونه موردي Grand Avenue در شهر Milwaukee براي شناسايي تاثير اين نوع الگوي برنامه ريزي مشخص شد كه محرك هاي توسعه به شيوه هاي گوناگون عمل كرده و تغييرات اساسي در زمينه هاي اقتصادي، اجتماعي، كالبدي و... محدوده اطراف خود ايجاد مي كنند و موجب ترقي آن مي شوند.