بررسي ساختار باغهاي كردستان با تاكيد بر باغهاي شهر سنندج

شايد يكي از اولين اقدامات بشر در عرصه معماري منظر باغ سازي بوده باشد، هنر باغ سازي با تقدم و تأخر زماني در كشورهايي نظير ژاپن، ايران، انگليس، فرانسه و ايتاليا وجود داشته است و در هر يك از اين كشورها، اين هنر به روش‌ها و شيوه‌هاي خاص خود انجام مي‌گرفته است. در اكثر كتب تاريخي سفرنامه ها و ... از باغهاي بي نظيري كه در اكثر نقاط كشور ايران ساخته شده اند، سخن به ميان آمده است. پادشاهان و حكما با ساخت باغهاي خود علاوه بر استفاده از كاربري آنها بعنوان تفريحگاه به نوعي اقتدار و سلابت خود را نشان مي دادند و نمود علم مهندسي خود را در معرض ديد همگان قرار مي دادند. باغ سازي در كردستان به دليل علاقه مندي واليان كردستان به سبك معماري و باغ سازي آنها رونق و گسترش يافته است. شهر سنندج نيز با توجه به موقعيت ژئوپولتيكي خود و به عنوان شهري تاريخي در ايران از اين امر مستثني نبوده است و وجود باغهاي تاريخي آن به اقتباس از معماري كهن ايرانيان كه بيشتر مربوط به حكما و واليان اين شهر بوده است معرف شخصيت و ساختار ويژه اي است كه مي توان آنرا نمودي از معماري باغهاي كهن ايرانيان دانست. امروزه در اين شهر از چندين باغ معروف فقط نام برخي از آنها به جا مانده است ومتاسفانه بسياري از آنها به دست فراموشي سپرده شده اند. اين پژوهش با بهره گيري از روش توصيفي-تحليلي تاريخي و استناد به منابع كتابخانه اي به معرفي باغهاي سنندج و ساختار معماري آنها پرداخته است، مسلما نتايج حاصل از پژوهش مي تواند معماران اين ديار را در دستيابي به طراحي فضاي سبزهاي اصولي و كارامد همچون گذشته كمك بنمايد.