معماري كُردي سبكي ناشناخته در ميان سبكهاي معماري ايراني

معماري كُردها را مي توان يك معماري مختص به خود دانست كه در طول تاريخ پر فراز نشيب كُردها نشأت گرفته از باورها، آيين ها ، فرهنگ و آداب و رسوم آنها مي باشد ، معماري كه شايد در نگاه اول تفاوت آن محسوس نباشد اما با ژرف انديشي و مطالعه متون تاريخي مي توان فهميد كه يك معماري خود ساخته و داراي معنا و مفهومي خاص مي باشد و شايد مانند زبان كُردي بتوان از آن به عنوان معماري كُردي ياد كرد. اثبات اين مهم كاري بس سخت و دشوار است زيرا در هيچ جاي تاريخ نامي از آن برده نشده است. ولي مسلماً اين مهم را نميتوان انكار كرد كه فرهنگ كُردها به عنوان يك فرهنگ مستقل در طول تاريخ خاورميانه تاثيرات بسزايي را در منطقه داشته و خوشبختانه همراه با كمترين تغييرات در طول تاريخ باقي مانده است، معماري نيز به عنوان بخشي ، لاينفك از فرهنگ داراي يك ساختار مختص به خود مي باشد . مسلما وسعت جغرافياي فرهنگي ايران بسيار وسيعتر از جغرافياي سياسي و نظامي آن بوده و هست، بنابراين معماري در كل به مثابه پديده اي فرهنگي و معماري كُردي به عنوان جزء لاينفك معماري ايران زمين و سبكي از سبكهاي مختلف معماري اين سرزمين ردپاهايي در اين جغرافياي فرهنگي از خود به يادگار گذاشته است . پژوهش پيشرو در پي آن است تا با بهره گيري از روش توصيفي-تحليلي تاريخي و استناد به منابع كتابخانه ايي موجود دريچه اي نو بر وجوه مختلف معماري ديار كُردستان بگشايد. نتايج حاصل از پژوهش نشان ميدهد كه معماري كُردها همانند، زبان، لباس، تكنيكهاي كار و توليد و تجارت و جنگ و آداب و رسوم و ... يك معماري خود ساخته است كه مي توان آنرا بعنوان سبكي نا شناخته در ميان سبكهاي معماري ايراني قلمداد كرد.