محرميت در مساجد ايراني

اصل محرميت به عنوان يك اصل حاكم بر تمامي شئون زندگي، به زيبايي در معماري سنتي ايران كالبد يافته و آثار و نتايج عميقي در سازماندهي فضايي و نحوه قرار گيري عملكردهاي گوناگون داشته است. برخورد و آميزش عنصر ايراني با جريانهاي فرهنگ و هنر و انديشه اسلامي، سيماي تازه اي به هنر ايراني بخشيد. معماري ايران پس از اسلام از طراحي، ظرافت و دقت نظر بي نظيري برخوردار شد و در اين ميان اصول جهان بيني اسلامي تاثيرات غيرقابل كتماني در هويت و شكل دهي به آن از خود برجاي گذاشت. با بررسي زمينه هاي فكري اصل سلسله مراتب در انديشه حاكم، تأثير آن بر شكل گيري نظام ورودي مساجد مورد مطالعه قرار گرفت. اصل سلسله‌مراتب يكي از اصول بنيادين حاكم برجهان هستي است. اين اصل درزمينه هنرهاي سنتي بسيار موردتوجه و حائز اهميت است و اين توجه و اهميت نشان از جايگاه اين اصل در شاكله‌ي تفكر سنتي دارد. لذا در اين نوشتار به تبيين جايگاه سلسله‌مراتب در علوم و معارف سنتي و اسلامي- ايراني، پرداخته‌شده و پس‌ازآن نيز به‌منظور بررسي يكي از وجوه سلسله مراتبي تحت عنوان سلسله‌مراتب محرميت در مساجد ايراني به گونه‌بندي مساجد در نحوه‌ي وجود به صحن و مقايسه‌ي اين نحوه‌ي ورود به ايوان و گنبد خانه پرداخته‌شده است.