بررسي چهار راهكار مؤثر بر ايجاد رويكرد پايداري اجتماعي در طراحي مجموعه هاي فرهنگي (اثبات به روشspss)

توسعه ي پايدار از جمله مباحث مهم در علوم و فنون جديد است و شامل ابعاد و بخش هاي هاي گوناگون در زمينه هاي فرهنگي ، اجتماعي و اقتصادي مي باشد. پايداري اجتماعي يكي از بخش هاي مهم توسعه ي پايدار تلقي مي شود،اين شاخه كه تحت عنوان پايداري غير كالبدي نيز از آن ياد مي شود،بر پايه ي برابري ميان نسل هاي مختلف و تضمين بقاي تنوع فرهنگي و اجتماعي شكل گرفته است.بنابراين اينگونه به نظر مي رسد فضاهاي فرهنگي كه خود بخش مهمي از دستگاه هاي اشائه دهنده ي فرهنگ جامعه هستند مي توانند ظرف مناسبي براي جاي دادن اين رويكرد باشد .در طي اين پژوهش قصد داريم تا ضمن بيان عوامل ايجاد پايداري اجتماعي و زمينه هاي مشترك آن با اهداف فضاهاي فرهنگي،چهار راهكار مؤثر بر ايجاد اين رويكرد پايداري را در فضاهي مذكور به عنوان فرضيه تحقيق بررسي كنيم، و بر اساس نظر سنجي از جامعه ي نمونه آماري موارد تأييد شده را معرفي نماييم.اين تحقيق به روش توصيفي ، تحليلي با استفاده از پرسش نامه و نظر سنجي عمومي و همچنين با كمك استدلال قياسي و نرم افزار آماري اس پي اس اس انجام شده است.در نهايت در اين بررسي به الگوهايي مفيد جهت طراحي فضاهاي فرهنگي با رويكرد پايداري اجتماعي دست خواهيم يافت، و دست اندركاران مي توانند از آن ها در جهت ايجاد فضاهايي مناسب تر براي اقشار مختلف جامعه اي امروز بهره برداري نمايند.