مكان يابي فضاهاي عمومي(تجاري بازار و اجتماعي ميدان )مطالعه موردي: شهرآبپخش

درحالي كه امروزه نياز به حضور در فضاهاي عمومي شهري، جهت برقراري تعاملات و فعاليت هاي اجتماعي به نحو ويژه اي احساس مي شود؛ در قرون اخير از اهميت وجود آن ها در شهرها( نمونه موردي: شهر آبپخش)، كاسته شده و يا تنها در بخشي شهر يافت مي گردد. تا كنون اكثر تلاش هاي صورت گرفته جهت رفع اين معضل، عموما جنبه توصيفي داشته و يا بدون توجه به عوامل جغرافيايي بوده است. هدف از ﭘژوهش حاضر مكانيابي فضاهاي عمومي شهر آبپخش؛ با تلفيق الگوي شهرسازي ايراني- اسلامي و غربي، جهت حفظ هويت ايراني-اسلامي فضاهاي عمومي اين شهر با توجه به نيازهاي روز شهروندان آن مي باشد. در اين راستا با استفاده از نرم افزار GIS ، روش توصيفي-تحليلي و AHP در دو مرحله به بررسي موضوع پرداخته شد. ابتدا در مرحله اول به محاسبه سرانه و سطوح مورد نياز جهت رفع نياز هاي مردم شهر آبپخش تا افق سال 1400 ﭘرداخته شد. سپس در مرحله دوم جهت پرداختن بهتر به موضوع دو فضاي عمومي ( تجاري بازار و اجتماعي ميدان ) با رويكردي بينابين (ايراني اسلامي و غربي ) در شهر مكانيابي شد. نتايج اين ارزيابي در مرحله اول حاكي از كمبود زمين جهت رفع نياز هاي مردم شهر به فضاهاي عمومي تا افق سال 1400 است و در مرحله دوم اين ﭘژوهش نتايج حاكي از شرايط بسيار مطلوب زمين هاي واقع در شرق شهر جهت احداث بازار و زمين هاي واقع در غرب شهر جهت احداث ميدان محلي است. همچنين نتايج به صورت كلي حاكي از مثبت بودن تلفيق معيارهاي ايراني اسلامي و غربي جهت حفظ هويت ايراني اسلامي شهر آبپخش بدون مانع بودن جهت رفع نياز هاي روز شهروندان اين شهر مي باشد.