تاثير محيط فيزيكي فرودگاه بر احساس رضايت و لذت مسافرين (نمونه موردي: فرودگاه بين المللي امام خميني تهران)

مكان هاي مدرنيستي امروزين بدون توجه به نيازهاي كيفي انسان و حس رضايت و لذت از بودن در محيط و ادراك محيط ساخته شده اند و به ناگزير برآورده كننده هيجان ها و نيازهاي زودگذر و كمي انسان مي باشند. كه تنها خصيصه اصلي آنها كاهش كيفيت محيط فيزيكي است. محيط فيزيكي فرودگاه ها بر ادراك هزاران مسافر هوايي تاثير گذار است چرا كه فرودگاه ها، بخش حياتي عمده و مهمي از يك كشور يا يك شهراند و در واقع فرودگاه هاي بين المللي مرز و دروازه هاي هوايي آن كشورند. بنابراين اين مساله پژوهش حاضر را بر آن داشت تا به بررسي تاثير محيط فيزيكي فضاي فرودگاه بر روي احساس رضايت و لذت مسافرين بپردازد. اين پژوهش با استناد به روش توصيفي – تحليلي ، به هدف كاربردي، بر مبناي بررسي هاي ميداني و به روش پيمايشي مورد مطالعه قرار گرفته است. در جمع آوري اطلاعات از منابع كتابخانه اي همچون كتاب ها، مقاله ها، مجلات، فصلنامه ها و جمع آوري نظرات مردم از طريق پر نمودن پرسشنامه استفاده ميشود. جامعه آماري مسافرين فرودگاه امام تهران مي باشند و با استفاده از فرمول كوكران 384 نفر) بالاترين رقم لازم براي جامعه آماري انتخاب شده ( از افراد بالاي 18 سال به عنوان نمونه آماري انتخاب مي شوند. جهت تحليل نتايج از نرم افزار spss استفاده مي شود. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه روشنايي، دسترسي و امكانات محيطي و زيبايي بر رضايتمندي مسافرين و همچنين عامل روشنايي نيز بر احساس لذت مسافرين تاثير گذار است.