سنجش پتانسيل اراضي قهوه¬اي بافت تاريخي شهر يزد جهت توسعه مجدد

بافت تاريخي شهر ها از جمله فرصت هاي اساسي توسعه شهري مي باشند كه با توجه به آنها علاوه بر كاهش هزينه هاي توسعه برونزا مي توان بسياري از مسائل و مشكلات موجود در آنها را برطرف نمود. اراضي باير، ساختمان هاي مخروبه و متروكه و جود كاربري هاي غير فعال از ويژگي هاي اساسي بافت هاري تاريخي در ايران مي باشند. شهر يزد نيز وسعت بسياري از اين بافت تاريخي را دارا مي باشد، كه با جهاني شدن اين بافت و اتخاذ روش هاي مداخله مناسب در آن مي تواند تبديل به الگوي عملي براي تمام كشور شود. با توجه به سطح وسيعي از اراضي قهوه اي محدوده و هزينه بر بودن توسعه مجدد تمام آنها به يكباره، لذا اين پژوهش در پي آن است تا با تعيين شاخص هاي تاثيرگذار بر انتخاب اراضي قهوه اي داراي پتانسيل، سطح پتانسيل اراضي-قهوه اي بافت تاريخي را مشخص نمايد. اين پژوهش از منظر هدف كاربردي است و به منظور تعيين روابط ميان شاخص ها از روش تشريحي استفاده مي كند. از نرم افزار superdecision و روشANP جهت وزن دهي معيارها و از نرم افزار Arc GIS جهت پهنه بندي اراضي استفاده شده است. نتيجه پژوهش نشان مي-دهد عليرغم سطح وسيعي از اراضي قهوه اي در بافت تاريخي شهر يزد، بخش كوچكي از اين اراضي بيشترين اولويت توسعه را دارا هستند كه با تعريف كاربري هاي مناسب و مرتبط با فعاليت هاي اقتصادي و گردشگري، باعث ايجاد تحرك و ترغيب مردم به استفاده دوباره از بافت تاريخي شد.