شناسايي شاخص هاي كالبدي در معماري زورخانه

زورخانه مكاني است كه در آن ورزش باستاني انجام مي شود . اكثر زورخانه ها در دوران هاي گذشته در كوچه پس كوچه ها و بافت شهري ساخته شده اند. اين مكان در طراحي از الگويي پيروي مي كند كه مناسب هويت پهلواني و روحيه مذهبي است . زورخانه هايي كه از قديم باقي مانده اند بنايي مسقف هستند و نماي بيروني آن چهارگوش است كه در وسط آن گودي كنده شده كه محل ورزش ورزشكاران است . اطراف گود نيز غرفه هايي براي نشستن تماشاچيان بنا گرديده است . در يكي از غرفه ها كه مدخل زورخانه محسوب مي شود، سكويي به نام سردم براي نشستن مرشد زورخانه ساخته اند. برخي از نويسندگان و محققان شباهت هايي ميان زورخانه و بناهاي ديگر مانند تكيه ها و خانقاه ها و حتي نيايشگاه هاي مهري دانسته اند كه اين شباهت ها هم از لحاظ معماري و هم از لحاظ آداب و رسوم بوده است. جناب آقاي زنده ياد دكتر مهرداد بهار به شباهت ميان زورخانه ها و نيايشگاه هاي مهري پرداخته است. در اين تحقيق سعي بر آن شده است تا با تفسير يافته ها و نيز بررسي عناصر كالبدي ديگري همچون سقف ، نور، ارتفاع و ... با شناسايي ، تفسير و نقد عواملي كه باعث تغيير نگرش مردم نسبت به اين ورزش و كمرنگ شدن اين ميراث گرانبها شده اند، بتوان اين ورزش را به زمان اوج خود بازگرداند. روش اين تحقيق مبتني بر رويكرد توصيفي و تحليلي است و شيوه گردآوري اطلاعات براساس مطالعات كتابخانه اي مي باشد.