بررسي تاريخچه و ويژگي هاي كاروانسراهاي ايران و چگونگي احياي هويت و بازآفريني آن ها در هتل هاي امروز

نياز انسان به سرپناه و مأمن نه تنها در حضر بلكه در سفر هم از روزگار باستان مورد توجه بوده است ، در ايران زمين از گذشته بسيار دور ، آثار و مظاهري از اين گونه پناهگاهها و استراحتگاههاي بين راه برجاي مانده است كه بسياري از آنها را ميتوان از نظر شيوه هاي ساختماني از شاهكارهاي معماري و هنري عصر خود به حساب آورد. در ايران ساخت كاروانسراها تحت شرايط جغرافيايي شكل گرفت ، كه اين امر كاروانسراهاي ايران را به سه دسته ي كاروانسراهاي كاملا پوشيده منطقه كوهستاني، كاروانسراهاي كرانه هاي پست خليج فارس ، و كاروانسراهاي حياط دار مناطق مركزي ايران ، تقسيم كرد. كه در اغلب آنها فضاهايي جهت استراحت و تامين نيازهاي مسافران انديشيده شده بود ، دوره ي صفوي را ميتوان دوره ي طلايي احداث كاروانسرا در ايران دانست ، امروزه سير تكاملي فضاهاي اقامتي از كاروانسراها به هتل ها مبدل گرديده كه اهداف و فضاهايي مشابه با كاروانسراها در آنها ديده ميشود . به طور كلي در معماري ايراني دسترسي به فضاها طي سلسه مراتب و تناسبات و ابعاد انساني همواره در جهت آسايش ساكنين صورت ميگرفته است كه اين امر در فضاهاي اقامتي امروزي طي استانداردهاي تعيين شده با ايجاد فضاهاي رفاهي تفريحي بيشتر متناسب با نيازهاي انسان امروزي و استانداردهاي تعيين شده ي فضاهاي اقامتي متجلي گشته است . لذا پژوهش پيرامون آثار گذشته و ميراث به جا مانده از پيشينيان ميتواند رهنمودهايي در طراحي هاي ، معماران و بناهاي امروزي با حفظ هويت متناسب با نياز روز مورد استفاده قرار گيرد . اين مقاله از نوع كاربردي و روش اين نوشتار از نوع توصيفي تحليلي مي باشد و گردآوري اطلاعات در اين پژوهش به روش كتابخانه اي صورت گرفته است .