بازشناسي انواع تزئينات در خانه هاي تاريخي شهر سنندج

با ظهور و بروز تفكر جديد غربي در حوزه فرهنگ و هنر ايراني كه نشات گرفته از برداشت هاي سطحي مسافران فرنگ ديده و نا آگاه به ريشه هاي تمدن ايران زمين بوده بخشهاي از فرهنگ و هنر اين سرزمين مورد چالش قرار گرفت . بي توجهي و كم اهميت انگاري سياست گزاران فرهنگي موجب گرديد كه ارزشهاي چندين هزار ساله اين مرز و بوم كم ارزش و در برخي موارد ضد ارزش محسوب گردد . معماري به عنوان نماد تداعي فيزيكي هر فرهنگي تبيين كننده افكار جهان بيني مردمان عصر خود مي باشد كه نوع نگرش و تفكر را به دنياي پيرامون خود بيان مي كند . تاريخ معماري ايران از جهات مختلف بررسي گرديده ودر قالب عناوين مختلف كتاب ها و مقالات منتشر يافته است . يكي از اين مشخصه هايي كه از نظر فيزيكي غالبا، ومصالح شناسي بسيار خوب مورد بحث و بررسي قرار گرفته است تزيينات وابسته به معماري در دوره هاي مختلف مي باشد كه شامل عناصري مانند گچ بري، كاشي كاري، آجركاري، نقاشي، هنر چوب و غيره مي باشد. اما نكته اي كه تقريبا مي توان ادعا كرد كه خيلي كم به آن پرداخته شده است نقش و تاثير اين تزيينات بر شكل گيري زندگي و كيفيت زندگي مي باشد و از آنها چگونه و به چه طريق مي توان در زندگي امروز استفاده كرد اين موضوعي است كه كمتر مورد پرداخت و بررسي قرار گرفته است . اين مقاله سعي دارد با مطالعه انواع تزييناتي كه مشخصا در فضاهاي داخلي و مسكوني خانه هاي سنتي مورد استفاده قرار گرفته است را تبيين و بسط دهد و براي استفاده امروز از اين عناصر ارزشمند ارايه طريق نمايد براي اين منظور تعدادي از خانه هاي سنتي و تاريخي سنندج به صورت ارايه موردي انتخاب، تحليل و آناليز شده است .