اثر فاصله افقي انكرها و قطر شمع‌هاي ناحيه تحتاني ديواره گودهاي عميق بر ضريب اطمينان

پايدارسازي ديواره‌ها با استفاده از روش نيلينگ و انكراژ از پركاربردترين تكنيك‌ها مي‌باشد. تاكنون مطالعات زيادي بر روي پارامترهاي تاثيرگذار بر ضريب اطمينان – تنش ها - نشست ها و تغييرمكان ها براي هر يك از روش هاي مذكور صورت گرفته است ولي تحقيقات و مطالعات جامعي در خصوص راهكارهاي صحيح و هوشمندانه جهت كاهش طول حفاري يا به عبارتي بهينه كردن طول حفاري انجام نگرفته است لذا چنانچه بتوان راهكارهايي در اين زمينه ارائه داد آن را مي توان گامي موثر در طرح و اجراي چنين پروژه هايي به شمار آورد. در اين مقاله با استفاده از يك مطالعه موردي و به كمك مدلسازي عددي به معرفي تكنيك كنترل تغييرمكان‌هاي ناحيه تحتاني و اثر فاصله افقي انكرها و قطر شمع ها در اين ناحيه بر وضعيت سطح گسيختگي بحراني پرداخته شد. نتايج بيانگر آن است كه فاصله بهينه انكرهاي ناحيه تحتاني در حالت 0.3H براي دو رديف فوقاني برابر 5/1 متر و براي رديف تحتاني برابر 3 متر و در حالت 0.4H برابر 5/1 متر مي باشد همچنين قطر بهينه شمع هاي اين ناحيه برابر 5/1 متر مي‌باشد كه در اين حالت مقدار ضريب اطمينان كلي در حد مجاز مي‌باشد.