شماره ركورد كنفرانس :
3778
عنوان مقاله :
بررسي اثر ليپوپلي‌ساكاريد باكتريايي بر ميزان مصرف آب و غذاي موش‌هاي باردار
پديدآورندگان :
حاجي خاني رامين ramin_hajikhani@yahoo.com دانشگاه آزاد اسلامي واحد تهران شمال , دهقان بنادكي شكوفه گروه زيست شناسي، واحد كرج، دانشگاه آزاد اسلامي، كرج، ايران , زرين دست محمدرضا گروه فارماكولوژي، دانشگاه علوم پزشكي تهران، تهران، ايران , صولتي جلال گروه زيست شناسي، واحد كرج، دانشگاه آزاد اسلامي، كرج، ايران
كليدواژه :
ليپوپلي‌ساكاريد , اضطراب , موش NMRI , بي‌اشتهايي , مصرف آب و غذا , محور HPA
عنوان كنفرانس :
دومين همايش ملي علوم زيستي دانشگاه آزاد اسلامي واحد دامغان
چكيده فارسي :
استرس‌هاي مادري عامل بسيار مهمي در تحريك يا تشديد محدوده‌ي وسيعي از اختلالات رفتاري، فيزيولوژيكي، ذهني و رواني هستند. رفتارهاي تغذيه‌اي مانند ديگر رفتارها توسط ساختارهاي عصبي مغز كنترل مي‌گردد. تيمار جانوران باردار با ليپوپلي‌ساكاريد (LPS) يكي از مدل‌هايي است كه براي مطالعه‌ي اثرات استرس‌هاي پيش از تولد بر تغييرات رفتاري مادر حامله و زاده‌ها استفاده مي‌شود. در اين مطالعه اثر تزريق زيرجلدي ليپوپلي‌ساكاريد بر ميزان اخذ آب وغذا در موش‌هاي باردار بررسي شده است. در اين مطالعه، موش‌هاي NMRI باردار به دو گروه تقسيم شدند. در روز 10 بارداري به صورت زيرجلدي به گروه اول سالين و به گروه دوم LPS (240 ميكروگرم بر كيلوگرم) تزريق گرديد. ميزان آب و غذاي موش‌هاي باردار به مدت پنج روز اندازه‌گيري شد و رفتارهاي تغذيه‌اي گروه تيمار شده با LPS با گروه كنترل تيمار شده با سالين مقايسه گرديد. تزريق زيرجلدي ليپوپلي‌ساكاريد به طور معني‌داري باعث كاهش ميزان مصرف آب و غذا توسط موش‌هاي باردار در مقايسه با گروه كنترل گرديد. اين نتايج نشان مي‌دهد كه ليپوپلي‌ساكاريد با ورود به خون و تاثير بر روي مراكز مغزي درگير در اخذ غذا و راه انداختن يك سري آبشارهاي سيگنالي نهايتاً بي‌اشتهايي را در موش‌هاي باردار القاء مي‌كند.
