شماره ركورد كنفرانس :
3779
عنوان مقاله :
سرزنده سازي فضاهاي عمومي شهري با ايجاد باغ هاي اجتماعي و مشاركتي، راه كاري براي توسعه كشاورزي مدني (مطالعه موردي پارك پرديسان تهران)
عنوان به زبان ديگر :
Lively of urben public spaces by creating community gardens and collaborative solution for civil society Development (the participants of Tehran pardisan park
پديدآورندگان :
رهنما باش محله طيبه Er8.rahnama@Gmail.com كارشناس ارشد مهندسي معماري , لولويي كيوان K.Loloie@gmail.com دانشگاه آزاد اسلامي واحد محلات، محلات، ايران , ابراهيم بيگي زهرا ZahraEbrahimBeigi@Gmail.com كارشناس ارشد مهندسي معماري , صالحي مريم Maaryaam.saalehi84@Gmail.com كارشناس ارشد مهندسي معماري
كليدواژه :
باغ مشاركتي , سرزندگي فضاهاي عمومي شهري , پايداري اجتماعي , كشاورزي شهري
عنوان كنفرانس :
اولين كنفرانس بين المللي فناوري و انرژي سبز
چكيده فارسي :
بشر از ابتداي خلقت، زندگي خود را در طبيعت آغاز كرده و عناصر طبيعي و اثرات فرحبخش باغ در باورها و فرهنگهاي عامه مردم از
اهميت قابل توجهي برخوردار بوده است. امروزه با صنعتي شدن جوامع بشري و رابطهي رو به زوال انسان و طبيعت، نگراني جدي در رابطه با
مسايل روحي و جسمي انسان ها مطرح است. روند زندگي شهرنشيني و صنعتي بر تمام فرايندهاي فيزيولوژي، جسمي و رواني انسان اثرات منفي
گذاشته است و بسياري از مشكلاتي كه انسان در زمينه اضطراب، افسردگي و خستگي رواني دارد از نبود ارتباط با طبيعت نشأت ميگيرد. در
كشورهاي پيشرفته، قوانين مملكتي و تقاضاي خود شهروندان با هم آميخته شده تا مشاركت شهروندان را ركن اصلي بسياري از پروژههاي شهري
نمايند. در ايران فقدان تجربه كافي در مديران شهري و صاحبان مشاغل، مانعي در برابر مشاركت ايجاد كرده است. پايداري اجتماعي شامل بالا
رفتن سطح رفاه، رشد تعاملات اجتماعي، سلامت جامعه و ... ميباشد. در اين مقاله رابطهي بين انسان و طبيعت و بالا رفتن سرزندگي فضاهاي
شهري عمومي بررسي شده است. كشاورزي شهري و كاشت گياهان خوراكي در مقياس كوچك ميتواند باعث بالا رفتن مشاركت اجتماعي و جذب
جمعيت در فضاهاي عمومي، بالا رفتن تعاملات اجتماعي و در نتيجه بالا رفتن سطح سرزندگي محيط شود. با توجه به مطالعات و شناخت از طريق
جدول سوات 1 بهدست آمده، ساختمانهاي موجود در منطقه فاقد حياط ميباشند و تعاملات اجتماعي كم است چون فضاهاي جمعي جايي در
آپارتمانهاي امروزي ندارد. دستاوردهاي باغ مشاركتي براي مردم محله شامل: بهبود كيفيت زندگي، بهبود روابط همسايگي و برانگيختن
برهمكنش اجتماعي و ايجاد پيوند فرهنگ زيباسازي، محياسازي فرصتهايي براي تفريح، درمان و آموزش، درآمدزايي و توسعه اقتصادي و كاهش
درجه حرارت شهري ميباشد . روش تحقيق در اين پژوهش كمي و كيفي بوده و در ابتدا در بخش نظري با مطالعه منابع به انتخاب چارچوب مورد
نظر رسيده است. در گام نخست با مرور متون و مقالات به معرفي و شناخت ))باغ هاي مشاركتي(( پرداخته و با درك صحيح از ساختار باغ
مشاركتي و كشاورزي شهري، ضرورت احداث آن در نمونه موردي، مورد بحث و پرداخت قرار گرفته است.