ارزيابي دقت دو روش گاماي فازي و تاپسيس در سنجش آسيب پذيري قطعات شهري( نمونه موردي: كلانشهر اراك)

Evaluation of accuracy of gamma phase and topsis to measure vulnerability in urban parcels Case Study: Arak

بهمنظور سياستگذاري و برنامهريزي براي كاهش آسيبپذيري ساختمانهاي شهري در مقابل زلزله و ارائه تصويري از پيامدهاي ناشي از وقوع احتمالي زلزله، ارزيابي پهنههاي خطر زلزله شهري ضروري است. بر اين اساس امروزه وضعيت و شرايط مختلف قبل از رخداد زلزلههاي احتمالي در شدت هاي مختلف شبيهسازي و بر مبناي آن نقشههاي پهنهبندي آسيبپذيري ساختمانهاي شهري تهيهشده، تا بر اساس آن سناريوهاي مديريتي زلزله طراحي شوند. در طي مسير اينگونه مطالعات، انتخاب روشي مناسب براي سنجش كه بيشترين تطبيق را باهدف انجام مطالعات دارا باشد، مهمترين گام است. بنابراين پژوهش حاضر با روشي توصيفي تحليلي به مقايسه و ارزيابي دقت دو روش تاپسيس و فازي در - پهنهبندي آسيبپذيري مناطق در برابر خطر زلزله، بر اساس معيارهاي تراكم جمعيت، عمر بنا، كيفيت بنا، مصالح بنا و تعداد طبقات، در شهر اراك پرداخته است؛ بدينصورت كه با وزن دهي به معيارها، پهنهبندي آسيبپذيري در برابر خطر زمينلرزه با استفاده از روش تاپسيس و منطق فازي انجام گرفت. نتايج حاصل از ارزيابي دقت اين روشها بهوسيله مقايسه تطبيقي نشان داد كه روش تاپسيس جهت پهنهبندي خطرپذيري مناسبتر و قابلاستفادهتر بوده است.