بررسي ميزان رسوب گذاري و خورندگي آب رودخانه كارون درايستگاه اهواز در بازه زماني 1394-1380

آب سرچشمه حيات و منشاء زندگي است و به اندازه كافي و با كيفيت مطلوب براي ادامه حيات بشر ضروري است. يكي از عواملي كه در كيفيت آب بايد مد نظر قرار گيرد مشكل خورندگي يا رسوب گذاري آب است. خورندگي و رسوب گذاري آب يكي از عوامل بروزمشكلات مديريت كيفي منابع آب و به ويژه رودخانه ها مي باشدكه بايستي براي كنترل اين مشكلات برنامه ريزي دقيقي انجام شود. در اين تحقيق براي بررسي ميزان رسوب گذاري و خورندگي آب رودخانه كارون در اهواز طي سالهاي 80 الي 94 از شاخص هاي لانژليه و رايزنر استفاده شد و شاخص ها به صورت ماهانه ، فصلي و سالانه محاسبه شدند. نتايج نشان داد كه با مقايسه شاخص لانژليه و رايزنر و با توجه به سرعت آب رودخانه ، شاخص رايزنر بهترين شاخص براي ارزيابي آب رودخانه است. بيشترين و كمترين مقادير ماهانه شاخص رايزنر در بهمن ماه (6/7)و مردادماه (87/6) رخ داده است . همچنين بيشترين و كمترين مقادير ميانگين فصلي شاخص رايزنر در زمستان (45/7) و تابستان (89/6) اتفاق افتاده است. بيشترين مقدار ميانگين سالانه شاخص رايزنر (46/7) در سال 1385و كمترين مقدار آن (65/6) در سال 1394 رخ داده است . به طور كلي وضعيت آب رودخانه كارون در اهواز خورنده مي باشد.