بررسي تأثير مقادير مختلف جلبك گونه‌ي اسپيرولينا بر برخي از عناصر غذايي خاك با بافت مختلف

اسپيرولينا اولين جلبك سبز-آبي است كه در حوزه¬ي فعاليت¬هاي تجاري و با استفاده از زيست‌فناوري مدرن به¬صورت انبوه كشت گرديد (درنكباسي و همكاران،2010). اين جلبك به دليل ارزش تغذيه¬اي بالا، به¬عنوان يك غذا و مكمل غذايي در بيشتر بخش‌هاي جهان مصرف مي¬شود (منگ و آفان،2009). استفاده از جلبك در كشاورزي به¬صورت كود، سرشار از مواد آلي و عناصر غذايي مهم و مؤثر در رشد گياه توصيه مي¬شود. در اين پژوهش اثرات استفاده از جلبك به¬صورت يك كود آلي ارزان‌قيمت، منبعي تجديد پذير در طبيعت و يك پسماند شهري بر عناصر غذايي ضروري خاك و اثر متقابل جلبك و خاك موردمطالعه قرار گرفت. به¬منظور بررسي تأثير جلبك گونه¬ي اسپيرولينا بر برخي عناصر غذايي ضروري آزمايشي به‌صورت طرح كاملاً تصادفي در قالب فاكتوريل در 5 تيمار و 3 تكرار انجام شد. فاكتورهاي آزمايشي شامل 2 نوع خاك با بافت (لومي و شني) و جلبك با سطوح صفر 5/0، 2، 5 و 10 درصد وزني بودند. بدين منظور اثر جلبك بر برخي عناصر غذايي مانند نيتروژن، فسفر، پتاسيم و آهن بررسي گرديد. نتايج تجزيه واريانس داده¬ها نشان داد كه افزودن جلبك به خاك در سطوح مختلف با افزايش غلظت عناصر غذايي همراه است. تأثير جلبك بر مقدار پتاسيم نسبت به نيتروژن و فسفر كمتر و مقدار عناصر غذايي در خاك لومي به‌مراتب از خاك شني بيشتر بود