بررسي تركيب پذيري عمومي بذور لاين‌ها و هيبريد‌هاي ذرت فوق شيرين (ZeamaysL.varsaccharata)

ذرت بعد از گندم از نظر سطح زير كشت به خود اختصاص داد، به گونه‌اي كه در حال حاضر در بيش از 147 ميليون هكتار از اراضي دنيا كشت مي‌گردد (خاوري خراساني، 1387). ذرت شيرين (Zea mays l. varsaccharata) به دليل وجود ژن يا ژن‌هايي كه سنتز نشاسته را در آندوسپرم تغيير داده و به آن قابليت مصرف تازه خوري مي‌دهند، به وجود آمده است (Kaukis and Davis,1986).توليد ذرت در جهان به شدت تحت تأثير پيشرفت‌هاي جديد علمي و توليدات ماشيني است و ميزان مصرف و استفاده از هيبريد‌هاي با عملكرد بالا (شامل واريته‌هاي تراريخته) رو به رشد است (گزارش سالانه سيميت، 2007-2008).به منظور بررسي ميزان برآورد تركيب پذيري عمومي در ژنوتيپ هاي ذرت فوق شيرين، آزمايشي در سال زراعي 1394 به مدت يك سال در ايستگاه تحقيقات كشاورزي طرق مشهد اجر اشد. در اين پژوهش 28 لاين و هيبريد ذرت فوق شيرين (شامل 5 لاين والديني، 20 دورگه و3 رقم تجاري جديد ذرت شيرين و فوق شيرين )كشت و مورد ارزيابي قرار گرفتند. دراين پژوهش 28 ژنوتيپ مورد ارزيابي در سه تكرار در قالب طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي مورد مطالعه قرار گرفت.نتايج آزمايش بر روي صفات مورد بررسي نشان داد كه هيبريدها و لاين هادر صفات عملكرد دانه ،تعداد رديف دانه ، تعداد دانه در رديف تاثير معني دار و در صفت عمق دانه يا ارتفاع دانه اختلاف معني‌داري با يكديگر نداشتند.