طبقه بندي و تحليل عناصر نمادين شعر اعتراض در ادبيات معاصر عراق با تكيه بر اشعار «مظفر النواب»

شعر مظفر النواب از مناسبت انقلاب در جامعه، حزب و خيابان هاي جهان عرب زاده شده است. اين امر نشان از پيوند شاعر با دورة بيداري ملي در عراق و جنبش هاي ضد استعماري و ضد استبدادي جهان عرب دارد؛ برهه اي كه فريادهاي آزادي خواهان به تدريج راه خود را پيدا كرد تا فريادهايي ستيزه جو با استبداد و استعمار گرديد. در اين ميان مظفر النواب با توجه به شرايط حاكم بر فضاي جوامع استبدادي از مسير نمادپردازي امكان افشاگري و نشر انديشه هاي انقلابي را در زمان بحراني فراهم كرد. با توجه به آنچه گفته شد پژوهش حاضر بر آن است تا گسترة عناصر نمادين را در شعر اعتراضي و انقلابي مظفر النواب با عنوان هاي: 1. نمادهاي برگرفته از طبيعت؛ 2. نمادهاي حيواني؛ 3. نمادهاي زماني؛ 4. نمادهاي مكاني خرد و كلان (ساخت انسان)؛ 5. نمادهاي ابزاري (ساخت انسان)؛ 6. نمادهاي جسماني و روحاني مرتبط با انسان؛ 7. شخصيت ها و نسبت هاي نمادين خوب؛ و 8. شخصيت ها و نسبت هاي نمادين بد، بررسي كند و دلالت ها و دگرگوني‌هاي معنايي اين مضامين را در قالب جدول‌هايي به صورت مستند ارائه دهد. روش پژوهش، تحليلي و استقرايي است. يافته‌هاي پژوهش نشان مي دهد كه نمادهاي شعري مظفر النواب اغلب متوجه رژيم هاي استبدادي عربي، استعمار، دعوت به قيام هاي مسلحانه و فلسطين است.