نقد ديدگاه آيت الله معرفت درباره ماهيتِ نهي از شجره ممنوعه

مفسران از ديرباز با تصور ناسازگاري ميان نافرماني آدم(ع) وعصمت وي و با هدف تنزيه انبيا، آيات مربوط را به شكل هاي گوناگون و گاه متضاد تاويل كرده اند. اغلب با پيش فرض پيامبر نبودن وي در بهشت و ناسازگاري عصمت با گناه پيش از نبوت وارد بحث شده اند. آيت الله معرفت با ارشادي خواندن نهي از شجره ممنوعه و ترك اولي دانستن نافرماني آدم(ع) تلاش كرده از عصمت آن حضرت دفاع كند. نگارنده با هدف نقد ديدگاه آيت الله معرفت مي كوشد ضمن اثبات تحريمي بودن نهي از شجره ممنوعه، با توجه به شرايط استثنائيِ آدم(ع) در بهشت، اين دوره از زندگي او را در مقايسه با دوران پيش از نبوت ديگر پيامبران، يك استثنا معرفي و ناسازگاري ميان نافرماني در بهشت و عصمت وي در روي زمين را نفي كند. دلايل اين استثنا عبارتند از: برزخي بودنِ بهشتِ آدم، عدم ضرورتِ نبوت و عصمت وي و توقف كوتاهش در آنجا، فقدان هرگونه تجربه عيني درباره دشمنيِ شيطان و آگاهيِ تفصيليِ بازدارنده درباره پيامدهاي نافرماني. به سبب همين استثنا بودن، احكامِ نافرمانيِ در بهشت را نمي توان به روي زمين سرايت داد. همانگونه كه تقسيمات مربوط به اوامر و نواهي برگرفته از اديان رويِ زمين مانند مولوي، ارشادي و تنزيهي قابل سرايت به بهشت آدم(ع) نيست.