تحليل صحيح ديدگاه قرآن پيرامون مسئله ي سحر با تاكيد برنظرات حضرت آيت الله معرفت (ره)

سحر و مشتقات آن 51 بار در قرآن كريم بكار رفته كه با نكوهش همراه بوده است. منشأ سحر اعتقاد به تاثير نيروي اراده است كه مي تواند در خود انسان، محيط پيرامون وي و ديگر افراد اثراتي خيالي يا رواني داشته باشد.اين تاثيرات گاهي به علل طبيعي و گاهي حاصل سرعت و مهارت و...است. البته بعضي امور مثل اخبار غيبي ، ايجاد دوستي و دشمني و حركت اشياء را نمي توان معلول اسباب طبيعي عادي دانست. از نظر فقهي يادگيري سحر جهت سوء استفاده حرام است مگر براي مقابله با ساحران ، كه در اين صورت واجب كفايي است .سحر و جادو گري قدمت ديرينه اي دارد. بسياري از مردم ، در دنياي متمدن امروز هم به تاثير سحراعتقاد دارند.در موارد متعددي منكران با سحر خواندن كارهاي خارق‌العاده ي انبياء آن را دستاويزي براي تكذيب و انكار معجزات آنان قرار مي دادند. از ديدگاه آيت الله معرفت در درون انسان ها نيروي خارق العاده اي وجود دارد كه مي توان با تمرين و رياضت در جهت اهداف والاي رحماني يا اهداف پست زميني تقويت نمود. ايشان واقعيتي براي سحر به معناي نقش آفريني در دگرگون سازي طبيعت و تسخير موجودات قائل نيستند. در اين مقاله سعي شده است تا نظر مفسرين خصوصا نظرات جامع و دقيق حضرت آيت الله معرفت را درباره ي سحر مورد تجزيه و تحليل قرارگيرد .