زبان قرآن از ديدگاه آيت الله معرفت(ره)

مباحث «زبان شناختي قرآن» در تفسير قرآن كريم اهميت به سزايي دارد. اين گونه مباحث سابقه اي طولاني دارد، اما امروزه با توجه به مباحث جديدي كه در اين حوزه مطرح است، زواياي جديدي پيدا كرده است. مطابق برخي از ديدگاه ها، زبان قرآن نمادين است، البته براي زبان نمادين تقريرهاي مختلفي شده شده است، در برخي تقريرها زبان قرآن غير قابل ترجمه و تفسير است و طرفدان اين نظريه رويكردي غير معرفت بخش به زبان قرآن دارند. آيت الله معرفت در برخي آثار خود، مانند: «التفسير الاثري الجامع» ذيل عنوان «لسان القرآن» و نيز ذيل عنوان «اسلوب القرآن» و در كتاب «التفسير و المفسرون في ثوبه القشيب» در ذيل عنوان «منهج القرآن في الافاده و البيان» همچنين در كتاب «علوم القرآن» در بحث «آرايه هاي ادبي» به اين موضوع پرداخته اند، علاوه بر اين در برخي مصاحبه هايي كه از ايشان در مجلات قرآني چاپ شده است، ديدگاه ايشان در مورد «زبان قرآن» ارائه گرديده است. در اين نوشتار هدف آن است كه ديدگاه آيت الله معرفت(ره) در مورد زبان قرآن و نقد ايشان بر ديدگاه هاي روشنفكران و كساني كه «زبان قرآن» را «حقيقت گرا» و «واقع نما» نمي دانند، به صورت جامع ارائه گردد، همچنين به جديدترين ديدگاه هاي ارائه شده در مورد «زبان قرآن» اشاره گردد.