آموزش و توسعه منابع انساني و تاثير آن بر عملكرد سازمان

بي ترديد منابع انساني در همه اعصار و قرون، مهمترين عامل دستيابي به توسعه به شمار مي رفته و همواره به عنوان موتور توسعه مطرح شده است. در عصر حاضر نيز كه بشر به پيشرفت هاي فوق العاده در زمينه علوم و تكنولوژي دست يافته، به رغم نقش تكنولوژي در تحقق توسعه اقتصادي و صنعتي، نه تنها از اهميت منابع انساني كاسته نشده بلكه توجه به موضوع منابع انساني به عنوان خالق و بكارگيرنده فناوري، ضرورتي روزافزون يافته است. در توسعه منابع انساني در سازمان همواره بايد ظرفيت هاي جديد انساني شناسايي شوند تا توسعه قابليت ها و كيفيتهاي انساني به صورت يك فرايند دائمي انجام شود. منابع انساني ارزنده ترين منابع استراتژيك سازمان و يكي از مؤثرترين و مهمترين عناصر سازماني است كه از طريق آموزش مي توان دانش و مهارت را در كاركنان به عنوان نيروي انساني كه از سرمايه هاي هر سازمان محسوب مي شوند افزايش داد و در نهايت باعث ارتقاي سطح علمي منابع انساني و افزايش كارايي و اثربخشي هر سازمان شد. اين حقيقت پذيرفتني است كه يكي از بهترين راه هاي ايجاد رفاه اقتصادي، پيشرفت و توسعه تاكيد بر سرمايه انساني و ارتقاء كيفيت منابع انساني است و عملي ترين راه براي توسعه منابع انساني آموزش است بنابراين آموزشها زماني تاثيرگذارند و در رشد و پيشرفت كشور نقش دارند كه جنبه كاربردي داشته باشد. امروزه يكي از چالش ها اين است كه نگاه به آموزش نگاهي هزينه اي است در حالي كه اين رويكرد راهبردي بايد جاي خود را به رويكرد سرمايه اي بدهد به اين معنا كه آموزش ها بايد مسئله محور باشد اگر در اين زمينه كوتاهي شود آثار و نتايج نامطلوبي در همه ابعاد جامعه خواهد داشت.