بررسي نقش ميانجي‌گري مديريت استعداد بر روي ارتباط توانمندسازي و عملكرد سازمان‌هاي رسانه‌اي (مطالعه موردي: شركت‌هاي تبليغاتي)

تغييرات محيطي و افزايش رقابت جهاني، موضوع توانمندسازي و اينكه توانمندسازي تا چه حد مي‌تواند بر عملكرد كاركنان تاثيرگذار باشد را در كانون توجه مديران قرار داده است. در اين راستا مديريت استعداد با شناسايي، توسعه و بكارگيري موثر استعدادهاي سازماني مي‌تواند موجب ارتقاء و تعالي عملكرد فردي و سازماني گردد. اين تحقيق به منظور بررسي تأثير توانمندسازي بر عملكرد شركت‌هاي تبليغاتي با در نظر گرفتن نقش ميانجي‌گري مديريت استعداد انجام گرفته است. براي انجام اين تحقيق ابتدا پس از مطالعه ادبيات موضوع از بين كتب داخلي و خارجي، مقالات بين‌المللي و تحقيقات پيشين، عوامل موثر بر عملكرد سازمان مورد بررسي قرار گرفت كه از اين ميان فاكتورهاي عملكرد شغلي، رضايت شغلي و قصد ترك خدمت انتخاب شد و براي هر عامل پرسشنامه‌اي استاندارد استخراج شد و در مجموع پرسشنامه‌اي از تركيب متغيرهاي مورد بررسي در اين پژوهش، تدوين و در اختيار پاسخ‌دهندگان قرار گرفت. جامعه آماري اين تحقيق شامل كانون‌هاي تبليغاتي فعال در تهران در سال 95 به تعداد 1964 عدد مي‌باشد كه از ميان آن‌ها 92 نفر با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي انتخاب شده‌اند. اين پرسشنامه‌ها از طريق نرم‌افزارهاي SPSS و PLS مورد بررسي قرار گرفت و ارتباط هر يك از فاكتورهاي عملكرد با توانمندسازي مورد بررسي قرار گرفت. سپس اين ارتباط در شرايط تأثيرگذاري مديريت استعداد بررسي شد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد در شرايطي كه توانمندسازي در سازمان پايين باشد، مديريت استعداد مي‌تواند نقش مهمي در بهبود عملكرد سازمان ايفا كند.