تحليل فرايند اجتماعي شدن رمانتيسم در شعر ژاله اصفهاني

ژاله اصفهاني ازشاعران متعهد،انقلابي و وطن خواه دوران معاصر است كه با توجه به اهميت وجايگاهي كه در ادبيات معاصر به ويژه در ادبيات پايداري دارد هرگونه تحقيق درباره ي او وشعرش مي تواند ضروري ومفيد باشد. يكي از مهمترين شاخصه سبكي ژا له اصهاني، پيوند تخيل با اجتماعيات است و همين امر شعر وي را به شعري اجتماعي تبديل كرده است. بر همين اساس اين مقاله در پي نشان دادن فرايند اجتماعي شدن احساسات رمانتيك در اشعار اين شاعر است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد كه رمانتيسم موجود دراشعار ژاله اصفهاني بيشتر بر مولفه هاي رمانتيسم اجتماعي وانقلابي تاكيد مي كند به گونه اي كه مي توان گفت رمانتيسم فردي موجود دراشعار اصفهاني به جز بخش طبيعت گرايي اشعارش كه مهم ترين بخش رمانتيسم فردي او محسوب مي شود باقي مولفه هاي فردي آن درنوستالژي ،قهرمان گرايي واساطيرخلاصه مي شود.اما رمانتيسم اجتماعي انقلابي يا جامعه گراي شعرژاله شامل مولفه هايي چون : ميهن دوستي، همدردي با محرومان، دعوت به انسانيت، دعوت به صلح وزندگي عاري از خشونت و... مي باشد.اين تحقيق بر اساس مجموعه شعر ژاله اصفهاني (اگرهزار قلم داشتم) وبه روش توصيفي-تحليلي انجام شده است.