جلوه هاي فانتاسيك در داراب نامۀ طرسوسي

تودوروف در تحليلي ساختارگرايانه، داستان هاي خيالي و وهمناك را در زيرگونه هاي فانتاسيك، غريب و شگفت دسته بندي و ويژگي هاي هركدام را بيان كرده است. از ديدگاه وي فانتاسيك عمري كوتاه دارد و بسته به تصميم مخاطب در باقي ماندن در ترديد يا انتخاب امر فراواقعي و يا توجيه عقلاني، ممكن است به زيرگونۀ مجاور آن تبديل شود. در اين پژوهش با استفاده از نظريۀ تودوروف، عناصر شگفت انگيز و فوق طبيعي در داراب نامه بررسي شده است تا ميزان انطباق تقسيم بندي ذكر شده بر پديده هاي خارق العاده و وهمي داراب نامه نشان داده و از اين منظر به رابطۀ فانتاسيك با ادب عاميانه پرداخته شود. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه اگرچه داراب نامه و آثاري از سنخ آن به طور كامل در گونۀ فانتاسيك قرار نمي گيرند؛ با اين حال وجود عناصر خيالي و وهمناك در آن به حدي است كه قسمت-هاي مختلفي از آن را مي توان در دستۀ فانتاسيك و ژانرهاي نزديك به آن قرار داد. در اين اثر انواع شگفت در كنار فانتاسيك محض و فانتاسيك_شگفت، براي بيان شگفتي ها و رويدادهاي عجيب به كار گرفته شده اند. همچنين با فقدان توصيفات روانشناسي در داراب نامه، زيرگونۀ غريب در اين اثر اندك است.