روايت «خانة سريويلي» نيما يوشيج بر اساس تحليل نمادهاي سمبليك شعر در پرداخت به اسطورة هبوط

در اين مقاله نگارندگان مي كوشند مسئله هبوط آدم و تعامل او با شيطان را از ديدگاه نيما يوشيج بر اساس تحليل روايت‌گونه و سمبليك داستان« خانه ي سريولي» تبيين نمايند. شيوه تحقيق در اين پژوهش، توصيفي-تحليلي است كه با روش مطالعاتي و كتابخانه اي گردآوري شده است. دراين پژوهش، ابتدا با مقدمه اي با موضوع اسطوره هبوط، به ارتباط آن با داستان مورد نظر مي پردازند. سپس در خلال روايت ، به تحليل نگاه نمادين و متفاوت نيما مي نشينند.درنهايت بااستدلال خود و بااستناد به مفاهيم و مضامين آيات قرآن به اين نتيجه مي‌رسند كه سريولي نماد «آدم » است كه از بهشت هبوط مي‌كند و ميهمان ناخوانده‌ي او همان شيطان است اما بخش جالب ماجرا، «عصيان متافيزيكيِ» «سريويلي» پس از هبوط است كه از اين منظر، با روحيات خودِ شاعر، نزديكي پيدا مي‌كند.پايان ماجرا ازتغيير جهان بيني او حكايت دارد. انتهاي مقاله به تحليل نظرات مشابه ديگر شاعران، نسبت به اسطوره‌ي هبوط اختصاص مي يابد.